In de afgelopen week waren er voor Mathijs een aantal hoogtepunten en wel de volgende:
- Gourmetten op zomaar een doordeweekse avond, maandagavond. Mathijs wilde dit al een hele tijd erg graag. Hij vindt dat altijd erg gezellig en we genieten hier alle vier volop van.
- Op school werd er donderdag een paasviering gehouden en daarna werd er klassikaal geluncht. Ook dit vindt Mathijs altijd erg gezellig en hij vertelde me vol trots, dat hij twee matses met bruine suiker had gegeten.
- Vrijdag kwamen tante Jenny en neef Sybren logeren. Papa moest namelijk weer kuren (donderdag- t/m zaterdagochtend) en dan zijn opa en oma of tante Jenny hier altijd. Met zijn neef is er volop op de wii gespeeld, een sims spelletje waarbij je o.a. eten kan koken. Mathijs heeft nu dan ook bedacht dat hij kok wil worden. Toch een goede invloed, zo'n spelletje.
Een dieptepunt deze week en ook schrikken was het moment waarop Mathijs even niet goed kon lopen. Donderdag, net na het avondeten wilde hij even op de bank gaan liggen, maar de wandeling er naar toe ging niet goed. Hij kon zijn rechterbeen niet goed sturen. Hij is er zelf ook van geschroken. Gelukkig kon hij na ongeveer een kwartier zijn been wel weer goed gebruiken. Hij had toen even last van heel heftige hoofdpijn, maar ook dat trok gelukkig snel weer weg. Hij is nog steeds erg snel moe merken we en hij scharrelt het liefst in zijn pyama in huis rond.
Vandaag kwam de dominee, die regelmatig op bezoek komt, een paaskaars brengen. Een hele mooie, symbool voor hoop en leven. Vanavond hadden we het ook (weer) even over het aanbrengen van een eventuele maagsonde. A.s. dinsdag gaan we daar in het AMC over praten en Mathijs ziet daar - net als wij - tegen op. Opeens zien we Mathijs - terwijl hij in gedachten is - een soort slag met z'n hand maken. Op onze vraag waarom hij dat deed: "o, ik dacht 'mij krijgen ze er niet onder'. In het ziekenhuis niet, de dokters niet, nergens niet." (foto van 3 weken terug)
