De afgelopen dagen zijn we op de camping in Markelo geweest. In de stacaravan van mijn zus en zwager. Het is toch lekker om even in een andere omgeving te zijn. Alles wat er thuis allemaal gebeurt lijkt dan verder weg. De andere kant is wel dat je in zo'n omgeving veel bekijks hebt als je zo'n jongetje van 10 met een rode pet en een rood Ajax-jasje in een rode rolstoel over de camping duwt. Je bent zo bij iedereen 'bekend'. In ieder geval heb je dat gevoel, prettig is het niet om nagekeken te worden. Maar dit mag je niet weerhouden om - als Mathijs zin heeft - rollend de camping over te gaan. Ook was het voor Mathijs allemaal - om het welzijnstaaltje maar te gebruiken - erg 'confronterend'. In vergelijking met vorig jaar, toen we in de zomer ook op deze camping waren, kan hij veel niet meer. Niet meer zwemmen, niet meer voetballen met andere jongens in de voetbalkooi, niet meer fietsen etc etc. Mathijs klaagt zelf niet. Maar het moet hem veel pijn doen.
