Als ik aan Mathijs denk…
Zie ik een klein parmantig kereltje in een kort broekje
Bruin met guitige donkere oogjes; eerste indruk: wat een pracht van een jochie.
Zie ik een betrokken jongetje, dol op de natuur,
Dat zich zorgen maakt dat spelende jongens de berken kapotmaken.
Zie ik een jonge aardbeienkweker,
Die – lang voordat Fredrieke een leuke truc daarmee leerde –
Zijn buurvrouw Hanneke een dikke van de eerste oogst aanbood.
Zie ik een jongen (of liever hoorde ik over een jongen)
Die zijn ouders erop wijst dat alle lichten wel uit moeten (voor het milieu).
Zie ik een jongen met een scherpe blik
Altijd bereid tot commentaar op de outfit van de buurvrouw.
Zie ik een scherp toeschouwer bij het fenomeen shoarma eten:
Kijk de buurvrouw pakt sla met haar handen…!
Zie ik een absoluut eerlijke jongen
Die een pittig commentaar (met humor gekruid) niet uit de weg gaat.
(anders gezegd: hij lachte me met regelmaat in mijn gezicht uit).
Zie ik een jongetje dat een duidelijk standpunt zijn tijd niet uit de weg ging:
Langs de deuren gaan om geld te vragen: niets voor Mathijs, dat gebedel.
Zie ik ook een jongen met een enorme levenslust en levenskunst
Die er onder moeilijke omstandigheden iets van maakte.
Zie ik liefhebber van feestjes, die zich alweer op de volgende barbecue verheugde
Een doordouwer, die zich ondanks alles zelfs de barbecue voor Ineke niet liet ontglippen.
Zie ik een prachtkind van wie ik nog veel kan leren,
Van zijn doorzetten, niet zeuren, zijn humor en waarnemingsvermogen,
Zijn zachtaardigheid, zijn genieten ook van kleine dingen.
Zie ik een jongen om zo trots op te zijn,
Die niet gemist kan worden.
Liefs, Hanneke
