.jpg)
Heel even
wilde
de zon
niet kijken
Het verdriet
was te groot
ze verstopte zich
voor te oneerlijk
en veel te veel
maar
ze moest wel
schijnen
voor zo’n dapper kind
Rood Witte ballonnen
dartelden omhoog
naar zonovergoten blauw
Een wolk,
van liefde
en vervlogen dromen
van voor altijd
en nooit meer
van nooit vergeten
en altijd missen
van immens veel houden van
en onmenselijk veel verdriet
voor zo’n mooi mensenkind
zo voelbaar dichtbij
en zo onmetelijk ver
Een wolk
van liefde
die blijft
altijd.
(foto is te vergroten door er op te klikken)
