Het eten gaat goed, eigenlijk weer als vanouds. Heel langzaam krijgt Mathijs wat meer vet op de botten. Dat voel je als hij bv op je schoot komt zitten.
De afgelopen weken merken we wel dat Mathijs erg boos is om wat hem is overkomen. Hij wil ons er niet mee lastig vallen maar als het hem wat te veel wordt (bv bij de sportdag op school als hij wéér laatste wordt) dan maakt hij wel opmerkingen die die richting op wijzen. ‘Moet je daar nou iets mee’ is de vraag die wij ons stellen. Misschien moet hij gewoon eens met iemand anders over de afgelopen anderhalf jaar gaan praten. Iemand die er verder van af staat. Hij moet iets met die frustratie doen. Dan kom je al snel bij een kinderpsycholoog. Maar ja, willen we ‘m die ‘psychomolen’ wel in hebben? We zijn er nog niet uit maar we gaan wel eens over praten met het AMC of de huisarts ‘wat wijs is’.
