Woensdag, dag 20

Mathijs is duidelijk aan de beterende hand. Belangrijkste is natuurlijk dat de sondevoeding beter gaat. Eergisteren kreeg hij nog voorzichtig 10 ml per uur, gisteren is dit verhoogd naar 15 ml per uur en vandaag is de pomp naar 30 ml gezet. Zonder dat Mathijs er last van kreeg (misselijkheid), dus de darmen kunnen het aan. Ook heeft Mathijs weer interesse voor andere zaken dan zichzelf. Vanochtend naar de speelkamer geweest, les gehad en vanmiddag naar de opnames van Emma-Kindertv voor een soort quiz. 'Bijzaak' is dat Mathijs weer helemaal kaal is geworden.

Dinsdag, dag 19

Heel kort interview met Mathijs (wat wel aangeeft dat ' ie weer in betere doen is/komt. Anders werkt ' ie niet mee): "Ik was vanmorgen niet zo lekker. Een beetje misselijk. En mijn slokdarm die brandde. Toen ik had geslapen was het wat beter. Ik heb vandaag heel veel post gehad. Verder weer ik niet zo veel."

De muur begint inderdaad vol te raken met kaarten. Vandaag waren het er 12! Verder gaf ook de prik vanochtend aan dat Mathijs nu echt uit aplasie is. Morgen komt de dietiste langs om te praten over hoe ze de afbouw van de voeding via het infuus denkt aan te gaan pakken. Wij willen natuurlijk maar 1 ding weten: hoe lang gaat dat duren?

Uit aplasie (maandag, dag 18)

Gisterenavond is toch meteen maar weer een nieuwe neusmaagsonde bij Mathijs geplaatst. Anders blijft Mathijs er maar over piekeren en tegenop zien. Hij is de laatste dagen opvallend vaak misselijk. Mogelijk dat dit door één van de antibioticamiddelen (colestine) komt die hij krijgt. Ook vanavond gaat het maar weer net goed. Het enige wat wij dan kunnen doen is zorgen voor zo weinig mogelijk prikkels. Licht uit, tv uit en niet tegen ‘m praten. En Mathijs probeert dan door zich niet in te spannen/zo stil mogelijk te blijven liggen overgeven te voorkomen. Heel vervelend.

Het goede nieuws van vandaag is dat Mathijs uit aplasie lijkt te zijn. Wij geloven het nog nauwelijks en de artsen willen morgen ook opnieuw even een bevestiging krijgen. Het snelle herstel wijst er op dat hij superstamcellen moet hebben die na de transplantatie als een gek aan het werk zijn gegaan om (o.a.) nieuwe bloedlichaampjes aan te maken. ‘Normaal’ zouden we nu Mathijs uit aplasie is morgen naar huis moeten kunnen. Maar door de kuur is Mathijs zijn hele slijmvliesstelsel vernield. Eten gaat nog niet en ook de sondevoeding (naar de maag) staat heel laag afgesteld omdat zijn darmen het niet aan kunnen. Zolang dit niet verbetert zal Mathijs zijn voeding via het infuus in het bloed toegediend blijven krijgen. En dat betekent dat we nog niet weg mogen/kunnen.

Gewoon balen (zondag, dag 17)

Ook op zondag is er op zo'n ziekenhuiskamer helemaal niets te doen. Er komt geen 'speeljuf' langs. En ook geen schooljuf. Dus de enige die je op zo'n dag ziet is de verpleging. Vanochtend moest - moet één keer in de week - wel de naald van het infuus worden vervangen. Dat betekende meteen dat Mathijs een paar uurtjes 'los' mocht. Dus even met z'n moeder gevoetbald in de toch verder lege ziekenhuisgangen. Z'n conditie is duidelijk verlechterd, maar de kracht zit er nog goed in. FC Omniworld is gewaarschuwd.
Toen ik om 17.30 uur arriveerde was Mathijs erg stil. Om 18.oo uur werd het eten gebracht en Mathijs moest van de geur meteen overgeven. Het zat dus toch niet helemaal goed. In tegenstelling tot vrijdag kwam de sondeslang er nu wel uit. Erg vervelend, Mathijs diep in tranen. Of vanavond nog, of morgenochtend moet er een nieuwe sondeslang worden geplaatst.

Niets te melden (zaterdag, dag 16)

Er is gewoon niets te melden over vandaag. Het is de hele dag zitten, zitten, liggen, liggen. Uit pure verveling zijn Mathijs en L. vanmiddag maar 2 uur gaan slapen. Mathijs voelt zich vrij goed. Sinds vrijdag heeft hij er een extra middel tegen de keelpijn bijgekregen. Dat werkt duidelijk waardoor hij nu ook langzaam zelf weer wat gaat drinken. De bloedwaarden van vandaag waren weer beter dan die van gisteren (voor de kenners: leuko's van 0,3 naar 1,1). Ook de trombo's zijn gigantisch gestegen (95). Maar dát is wel direct verklaarbaar na de transfusie gisteren. Afijn, (voorzichtig) het lijkt de goede kant op te gaan.

Hiernaast een foto van de klas van Mathijs.

Beetje wisselend (vrijdag, dag 15)

Vandaag toch weer wat stiller. De 'eigen oncoloog' kwam net na het middaguur even langs en gaf (ook) aan dat Mathijs relatief goed door de kuur rolt. Moet je natuurlijk niet doen: om half zeven moest Mathijs voor het eerst in al deze 15 dagen plotseling overgeven. Reden/directe aanleiding onduidelijk. Inmiddels (19.45 uur) weer wat opgeknapt. Terwijl ik dit zit te typen kondigt het RTL-4-journaal aan dat Edgar Davids terug komt bij Ajax. Mathijs achter mij in zijn stoel: "YES!".

Qua uiterlijk zie je dat de voeding goed werkt. Mathijs krijgt een rond koppie. De dietiste heeft de hoeveelheid vandaag maar wat omlaag gebracht. Verder is de kuur duidelijk merkbaar in zijn spreken. Mathijs praat weer aanmerkelijk langzamer dan hij normaal doet. Bij de laatste kuren zien we steeds dat de chemo invloed heeft op zijn spraaksnelheid. En als toetje heeft hij vandaag weer een trombo-transfusie gehad (bloedplaatjes).

Weer wat beter (donderdag, dag 14)

Mathijs is vandaag weer wat beter dan vorige dagen. Dat was vanochtend niet meteen het geval, hij was wat misselijk. Maar dat kan komen door de massa medicijnen die wij, zodra hij om 8.00 uur wakker wordt, door zijn sonde (moeten) spuiten. 3 verschillende soorten antibiotica, 1 middel tegen epileptische aanvallen en 1 x opgeloste paracetamol tegen 'kleine' kwaaltjes/bijverschijnselen zoals een door de chemo's beschadigde keel. Vooral van één van de antibiotica kan je misselijk worden, is ons verteld. In de loop van de dag knapte hij op. Dus weer wat meer lachen, een kussengevechtje, praatjes, etc. De vandaag geprikte bloedwaarden gaven aan dat zijn hb weer wat was gezakt (4,6) dus vanavond heeft hij een bloedtransfusie gehad.

Weer wat verder opgeknapt (woensdag, dag 13)

En ook vandaag weer iets beter dan gisteren. Mathijs begint wat meer uit zichzelf te praten. Verder vandaag een uurtje naar de speelkamer van de afdeling geweest (om een tekening te maken voor zijn teamgenoten bij de Buitenboys) en ook gewoon aan tafel met een ziekenuisjuf huiswerk gemaakt. Het lijkt er op dat het dieptepunt gepasseerd is. Ook de bloedwaarden zijn iets beter dan gisteren. Zal komende dagen moeten blijken of dit zo blijft. Verder is Mathijs vooral gefixeerd op vanavond: de wedstrijd Ajax - Haarlem. Mathijs: "begint lekker laat".

Iets beter dan gisteren (dinsdag, dag 12)

Mathijs was gelukkig vandaag in iets betere doen. Vond 'ie zelf ook. Bv. even wat huiswerk gemaakt en een spelletje op de computer gedaan. Maar verder nog steeds veel in bed en vanmiddag gewoon een paar uur geslapen.

Inmiddels krijgt hij veel post en mail. Leuk! en we lezen alles! Maar het is niet mogelijk, iedereen zal dat begrijpen hopen wij, om terug te reageren/iets te laten horen. Daarvoor is Mathijs niet altijd in de stemming. En soms is het hier - hoe raar ook, maar het is wel zo - te druk.

Niet lekker (maandag, dag 11)

"Acht tot tien dagen na de chemokuur worden de gevolgen van de kuur het meest zichtbaar" voorspelden de artsen. De chemo's vonden vorig weekend plaats. En ja, de gevolgen worden zichtbaar. Mathijs voelt zich niet lekker, wat misselijk. Maar net weer niet misselijk genoeg om de hele dag te slapen (wel 2,5 uur vanmiddag gedaan). Dus het is liggen, liggen, liggen. En proberen het lichaam zo te 'managen' dat je niet nog misselijker wordt. Dus niet te druk maken, niet te veel praten (inmiddels ook veel last van zijn keel), niet uit bed. En de dagen duren zo heeeel lang. (p.s. deze vrolijke foto is níet van vandaag).

Fredrieke (zondag, dag 10)

"Ik vind het verfelend dat Mathijs zo lang in het ziekenhuis moet blijven. En avschijt nemen. Want je mist elkaar zo. En jammer dat hij niet kan spelen. En oppassen is ook niet altijd even leuk want je gaat naar iedereen. We maken soms wel eens iets moois voor Mathijs. Op school hebben we een voetbalvelt gemaakt en dierentuin en ik heb veel tekeningen voor op zijn kamer gemaakt."
Op de ene foto de (oranje) dierentuin die door Fredriekes klas is gemaakt. Op de achtergrond van de andere foto alle kinderen uit de klas van Mathijs, "zodat ze toch bij hem zijn".

Niets nieuws (zaterdag, dag 9)

Over vandaag valt eigenlijk niets bijzonders te melden. Mathijs is nog steeds in - naar omstandigheden - goede doen. Dat wil zeggen: hij praat wel wat mee, hij is niet bijzonder stil of erg chagrijnig. Echt vrolijk kan je 'm ook niet noemen, maar dat is natuurlijk niet zo vreemd. Het zelf eten is inmiddels wel gestopt, daar heeft 'ie geen zin meer in. Of hij wordt misselijk als hij wat eet. Ook zijn de bloedwaarden nu razendsnel aan het dalen. Dat hebben de artsen ook voorspeld: de eerste helft van volgende week is Mathijs op het dieptepunt van de kuur.

Lekker, saai! (vrijdag, 8e dag)

Eigenlijk is er niets te vertellen vandaag. Mathijs is in goede doen. Zover je dat van iemand kan zeggen die een infuus en een sondeslang in zijn lichaam heeft. De infuuspaal buigt inmiddels bijna onder hetgeen er allemaal aan hangt: een zak met voeding dat rechtstreeks het bloed in gaat (de artsen verwachten dat door chemo's de darmen binnenkort stil komen te liggen) + bijbehorende pomp, een zakje vloeibaar sondevoedsel dat via de neusmaagsonde naar zijn maag gaat (de artsen willen anderzijds ook dat de darmen toch weer zo lang mogelijk zelf een beetje blijven werken) + bijbehorende pomp, een zak zout/glucose + bijbehorende pomp, een antischimmelmiddel en dan nog een pomp die (weer ander) zout toedient. Het vanochtend geprikte bloed geeft aan dat Mathijs vanaf vandaag opnieuw in aplasie (verminderde weerstand) is geraakt. Maar verder kijken de zusters en dokters nog erg tevreden....

Een saaie dag dus. Woensdag heeft echter geleerd: niets liever dan een saaie dag!! Gelukkig wilde Sjoerd, de achterbuurjongen, vanmiddag mee naar het ziekenhuis. Ze zitten nu naast mij, samen aan het x-boxen.

Stamcellen teruggeplaatst (donderdag, dag 7)

De afgelopen weekend toegediende chemo's doden alle cellen in het lichaam. Vandaag zijn de begin oktober geoogste stamcellen in Mathijs zijn lichaam teruggeplaatst. Deze moeten weer uitgroeien tot nieuwe cellen. In de tussenliggende periode - dus de komende weken - daalt Mathijs zijn weerstand tot (ongeveer) nul. Het terugplaatsen van de stamcellen gebeurde 'gewoon' via het infuus. Het was nog wel even een beetje spannend. Er kon bv. koorts of een allergische reactie optreden. Niets van dit alles (tot op heden (klop, klop)).

En verder was Mathijs vandaag in veel betere doen als gisteren. Hij had weer wat praatjes, stelde ons uit zichzelf weer eens een vraag, had weer wat humor en was ook gewoon weer uit bed om een computerspelletje te spelen, mp3 te luisteren, te lezen en huiswerk te maken. Die grote afwisselingen in gedrag en omstandigheden, dat is toch merkwaardig en lastig. Maar al met al verliet ik het AMC vandaag met een rustiger gevoel als gisterenavond.

Helemaal van de wereld (woensdag, dag 6)

Allebei – met niet echte reden – niet goed geslapen. Om 8.00 uur is Mathijs al weer helemaal in tranen over de sonde. Om 8.20 hoor ik de prikjuf op de gang en smeer snel Mathijs zijn middelvinger in met wat verdovingscreme. Als ik nog geen minuut later uit de keuken terug kom zie ik aan zijn ogen dat er iets niet klopt. Ik spreek Mathijs aan maar hij reageert niet en kijkt dwars door mij heen. Druk op de ‘paniekknop’ boven het bed. Even later staan er drie zusters en twee artsen in onze kamer. Mathijs is helemaal de weg kwijt, herkent niemand meer en reageert traag/nauwelijks. Na ruim een kwartier herstelt het zich wat en kan hij vragen met ja/nee beantwoorden. Zinnen formuleren lukt nog niet. Veel lijken de artsen er ook niet aan te kunnen doen. Inmiddels L. gebeld en die arriveert samen met opa om 09.30 uur. Mathijs is dan weer helemaal ‘terug’. Sterker nog, een half uurtje later speelt hij gewoon weer een potje dammen tegen opa. En zoals het hoort, Mathijs wint. Dat was overigens ook meteen zijn enige inspanning vandaag. Hij wilde verder alleen maar liggen en slapen. Een lachje zat er vandaag niet in.

’s Middags horen we de verklaring: zouttekort, net als toen bij de epileptische aanval eind juli. Blijkbaar reageert Mathijs zijn lichaam (o.a.) op deze manier op de chemo’s. Hij krijgt vanaf vanmiddag extra zout via het infuus. Ook is voorzichtig met sondevoeding gestart. Is ook wel nodig. Vandaag niets gegeten, nauwelijks wat gedronken.

Sondeslang gezet (dinsdag, dag 5)

Vlak nadat het bericht gisteren was geschreven moest Mathijs toch overgeven. Dat gebeurde vanochtend nog een keer. Mathijs was en is stil en verdrietig. We wisten dat Mathijs een dezer dagen een neusmaagsonde geplaatst moet krijgen. Maar sinds hij gisteren misselijk is is hij minder gaan eten. Ook het doorslikken van medicijnen is, als je je niet goed voelt, geen lolletje. Mathijs wist zelf ook de onvermijdelijke consequentie (de sonde), dus hij begon zenuwachtig te worden. En veel te piekeren, verdrietig te worden van wat er moest gebeuren. Toen ik om 14.00 uur de box binnen liep was hij diep in tranen. Na kort overleg met L., de arts en verpleegkundigen is de neusmaagsonde vervolgens meteen geplaatst (voor de liefhebber: duw een slangetje met een stalen draadje erin door je neus, via je keel naar je maag. Trek het stalen draadje er uit, zodat er voedsel doorheen kan). Het voordeel is vanaf nu dus dat Mathijs door dit slangetje voldoende vloeibaar voedsel binnen kan krijgen (wordt morgen gestart, niet te veel op 1 dag) en dat de medicijnen via de sonde kunnen worden toegediend.

Laatste chemo erin (maandag, dag 4)

Vanmorgen baalde Mathijs van het feit, dat hij in het ziekenhuis ligt. Dit uit zich meestal in een zwijgzame Mathijs. De spelkamer, waar hij nu nog naar toe mag, gaf gelukkig wat afleiding en de x-box (net als de gamecube een spelcomputer) zorgde er voor dat Mathijs weer wat vrolijker werd. Vanmiddag is de juf op bezoek geweest en zij had namens de klas iets leuks bij zich om de kamer mee op te vrolijken: een groot vel papier met daarop foto's en tekeningen van de kinderen uit zijn klas. Inmiddels is toch langzaamaan duidelijk aan het worden dat de chemo zijn weerslag heeft. Vanavond had Mathijs voor het eerst last van misselijkheid en heeft dus nauwelijks gegeten.

Zondag, tweede dag chemo (dag 3)

Net als gisteren, Mathijs is nog steeds vrolijk en spraakzaam. Wel ziet hij er wat pips uit, walletjes onder de ogen. Maar dat kan ook komen van de weinige slaap de eerste nacht. En verder eet hij nog goed. Behalve de chemo krijgt Mathijs ook veel beschermende middelen om de chemo zelf heen. Om allerlei niet-gewenste beschadigingen te voorkomen. Bv. ter bescherming van de buikwand en andere organen. Verder o.a. extra glucose en veel anti-misselijkheidsmiddelen ('dexa' voor de kenners). Werkt blijkbaar allemaal goed gelukkig. Wel is het saai. Gamecube-en, gameboy-en, video kijken, spelletjes op de computer, een gezelschapsspelletje, Donald Ducks lezen. Mathijs zojuist: "nog vier dagen en dan is de eerste week om".

Inmiddels zijn we ons ' op de box' steeds verder aan het installeren. Eigen schemerlampjes mee (i.p.v. constant tl-licht), eigen gordijnen om voor een lelijk raam te hangen, extra plastic dozen om kleren in te doen etc. Ook een apart mailadres gemaakt voor wie wil mailen: mathijsinamc@live.nl .

Saaie/spannende dag (dag 2)

"Vandaag was het een saaie dag in het AMC". Deze tekst is volgens Mathijs wel voldoende vandaag. Maar voor ons was het weer erg spannend. Hoe zou hij/het lichaam reageren op dit voor hem nieuwe 'medicijn' ? Zoiets als we 24 juli zagen willen we niet nog een keer meemaken. Om 9.00 uur werd de chemo aangehangen. Toen Mathijs mij om 9.25 uur vroeg "wanneer de chemo komt" was dat een hele geruststelling. Er hangen altijd zoveel zakjes aan de infuuspaal, hij had niet gemerkt dat de chemo er al bijgehangen was. En eigenlijk is hij verder de hele dag - inmiddels is het 20.30 uur - in goede conditie incl. praatjes gebleven.

Vanmiddag mochten we al verhuizen naar een eigen aparte kamer (heet hier een box). Dat na een nacht op een zaal met vier andere kinderen + vier ouders. Ons overbuurmeisje van acht jaar was supermisselijk van de chemo en heeft vannacht 3 x overgegeven (+ 2 x naar toilet). Het jongetje van twaalf jaar naast haar, sinds de operatie geheel blind, poepte twee keer z'n bed vol (bijwerking chemo). Met als resultaat dat midden in de nacht drie verpleegkundigen het bed staan te verschonen. En ondertussen beginnen de vier infuuspalen ook nog zo'n twintig keer te piepen omdat er een infuuszak leeg is.

Zo'n box is eigenlijk alleen bedoeld voor patienten die in aplasie zitten (verminderde weerstand). Door de kuur raakt Mathijs pas in de loop van volgende week in aplasie. We hadden eigenlijk dus alleen maar 'recht' op een zaalplaats. Maar een goede klant heeft blijkbaar een streepje voor. Zelfs op een kinderoncologieafdeling van het AMC.

Adres

Het lukt niet in het vorige bericht het goede adres aangepast te krijgen. Daarom even zo:
AMC/Emmakinderziekenhuis
Afdeling F8-Noord
Mathijs
Postbus 22660
1100 DD Amsterdam

Opnamedag

En het is ook weer vanzelf vrijdag geworden. Een vervelende dag. Waar we zo weinig mogelijk van aan Mathijs hebben laten merken. Fredrieke is dan veel sfeergevoeliger. Wat zich – al dagen – in heel druk zijn uit. Vanochtend is Mathijs eerst nog een uurtje naar school geweest. Om 10.00 uur is hij zeer ontspannen en in superconditie met L. naar het ziekenhuis vertrokken. Nadat hij eerst nog in alle rust een kalender had gemaakt zodat hij – zoals hij had bedacht – dagelijks af kan strepen wanneer hij naar huis komt (we gokken volgens laatste berichten maar op 35 dagen) en weer kan gaan voetballen...

Vandaag gebeuren er nog geen spannende dingen. Via een infuus krijgt hij alvast wat op de kuur voorbereidende middelen (o.a. extra eiwitten) toegediend. En worden er controles gedaan. Ook moet hij direct weer beginnen met het slikken van antibiotica. L. belde net (13.15 uur): Mathijs heeft twee boterhammen op, de beste plaats op zaal bij het raam veroverd (pas als hij in aplasie raakt krijgt hij een aparte kamer) en ‘onze eigen oncoloog’ heeft dit weekend dienst (prettig gevoel).

Wie Mathijs de komende weken een kaartje wil sturen kan dat doen naar:
AMC/Emmakinderziekenhuis
Mathijs (F8-Noord)
Postbus DD Amsterdam

Bloedtransfusie

Vandaag kreeg Mathijs de verwachtte bloedtransfusie. Ging moeiteloos en zonder problemen. 10.00 uur AMC in, 17.45 uur er uit. Doen we er tegenwoordig 'gewoon even bij' dus besteden we maar verder geen letter aan.

Morgen bloedtransfusie, vrijdag opname voor kuur

Het kon nog even, dus twee weken terug snel nog een huisje op een vakantiepark in Brabant gehuurd. Vrijdag vertrokken. Het weer was pet, maar we hebben leuke dingen gedaan. Zoals naar safaripark Beekse Bergen (zie foto) en naar de musical ‘Annie’ in het Eftelingtheater.

Maar uiteindelijk werd het toch gewoon maandag. Om 11.30 uur zaten we bij de behandelend oncoloog. En die had een verhaal dat ‘met stip’ de top-10 van meest vervelende gesprekken binnenkomt. Vrijdag a.s. wordt Mathijs opgenomen. Dan wordt hij nog een keer doorgelicht (hartfilmpje, longfoto’s, bloed, etc). Zaterdag begint de chemokuur, deze duurt 5 dagen. De kans is groot dat Mathijs er misselijk van wordt, moet braken etc. Mathijs zal erg, érg veel medicijnen toegediend krijgen om de bijwerkingen onder controle te houden. Vooral veel antibiotica om infecties e.d. te voorkomen. De arts denkt dat dit voor Mathijs bijna niet te behappen zal zijn en – ook om hem op gewicht te houden – voorziet hij al snel het plaatsen van een neusmaagsonde. Hierdoor kan hij vloeibaar voedsel toegediend krijgen + alle medicijnen. Woensdag is de laatste kuurdag, donderdag worden dan de stamcellen teruggeplaatst (gaat ook via een tranfusie). De weken die daarna volgen zal de kuur gaan werken. Het lichaam zal dan een behoorlijke opdonder krijgen (slijmvliesproblemen, aften in mond etc) en Mathijs zal zwaar in aplasie (verminderde weerstand) raken. Immers, de chemo's doden alle cellen. De kwade én de goede. De teruggeplaatste stamcellen moeten de boel langzaam weer aan de gang krijgen. Ook dan blijft de sonde nodig.

Omdat momenteel het HB (ijzer in het bloed) erg laag is moet Mathijs morgen naar het AMC voor een bloedtransfusie.

Voorbereidingen

Met het oog op de komende weken moeten deze dagen veel kleine en grote dingen worden geregeld. De foto's van afgelopen maanden zijn gesorteerd, de kerstboom is er uit, de vriezer zit vol met maaltijden, L. moest - omdat haar contract per 1/1/07 afliep - naar het CWI, Fredrieke moest een nieuwe jas, Mathijs moest nog naar de tandarts, etc etc. Mathijs is ondertussen in goede doen. Zelfs zijn haar is nu weer zichtbaar aan het groeien.

Wat hij ondertussen allemaal denkt is ons onduidelijk. Hij weet dat er grote kans is dat hij in de loop van de volgende week voor lange tijd het AMC in gaat. Maar praten of er iets over vragen doet hij nauwelijks. Plotseling zat hij er vanmiddag wel over te tekenen. "Ik ga iets maken om over leuke dingen te denken als ik in het ziekenhuis lig", bleek hij zichzelf als opdracht te hebben gegeven. Middenin de tekening staat "aan leuk dingen denken in het ziekenhuis". De vier vakken blijkt hij opgedeeld te hebben in eten, Buitenboys, school en thuis zijn (2 x op tekening klikken vergroot de tekening).

Vrijdag moet Mathijs naar het ziekenhuis voor een prik. Dan bepalen ze de bloedwaarden. Maandag hebben wij een gesprek met de oncoloog over wanneer de laatste kuur start.

Nieuwjaar

Mathijs is tot gisterenmiddag bij z'n oma en opa geweest. Daar heeft hij het erg naar zijn zin gehad. Maar oudjaarsdag teruggekomen. Oud & nieuw vierden we - bijna traditioneel - met de hele wijk bij onze achterburen. En dat wilde Mathijs echt niet missen.
Voor het eerst had hij ook vuurwerk mogen kopen. Spannend! En nog spannender waren de bijbehorende discussies met z'n vader. De vader-zoon-verhouding kende betere tijden: "nee Mathijs, je mag níet alleen de straat op met je vuurwerk. Nee, Mathijs, ik blijf erbij als je vuurwerk afsteekt. Nee Mathijs, niet je hoofd boven de pijltjes houden als je ze aansteekt." etc etc.. Vannacht werd het uiteindelijk 3 uur.