Enkele maanden geleden kwam Rob Mueller, bestuurslid van de oude voetbalclub van Mathijs, op bezoek. Met de vraag of wij het goed zouden vinden als het jaarlijkse Buitenboys F-jes-toernooi naar Mathijs zou worden vernoemd. Natuurlijk, heel mooi zelfs. Gisteren kregen wij het programmaboekje dat die dag aan alle spelertjes wordt uitgereikt. Zo’n 60 teams doen mee, een hele organisatie. Op de voorkant van het boekje deze mooie foto van Mathijs in actie. In het boekje stukjes van Rob, Rien Schimmel van Kika en van ons. Hieronder een illegale voorpublicatie. Zodra het boekje ook op de site van de Buitenboys staat zullen wij een link op dit weblog zetten.
VoorwoordOp zondagmiddag 18 mei 2008 werd ik gebeld met het verdrietige nieuws dat onze Mathijs zijn gevecht tegen kanker uiteindelijk toch had verloren op een leeftijd van slechts 10 jaar. Als vader van twee gezonde jongens kan je je eigenlijk niet voorstellen door welk leed zijn ouders, zusje en verdere familie werd getroffen. We zijn nu een jaar verder en ik denk eigenlijk elke dag wel een keer aan Mathijs. De kracht die hij uitstraalde, het enorme doorzettingsvermogen maar vooral met zijn positieve kijk op het leven heeft Mathijs op mij een verpletterende indruk gemaakt. Ik weet ook zeker dat diegene wie Mathijs ooit heeft ontmoet hem nooit zal kunnen vergeten.
Ik vind het als bestuurder van de SC Buitenboys een eer dat Liesbeth en Niek toestemming hebben gegeven om Mathijs zijn naam te verbinden aan ons F toernooi waarvan de opbrengst zal worden gedoneerd aan KIKA en Stichting Doe een Wens. Ik heb Mathijs zijn ouders gevraagd een stukje over Mathijs te schrijven .................
Rob Mueller, Bestuurder SC Buitenboys
ToekomstWie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Dit overbekende gezegde geldt helaas niet
voor iedereen. Mathijs Krouwel kreeg absoluut te weinig toekomst doordat hij getroffen werd door kinderkanker. Hij overleed veel te jong als tienjarige. Maar de kennismaking bij KiKa is er een die in mijn geheugen blijft gegrift. Wie overkomt het dat je met een groot idool als Klaas Jan Huntelaar een speelgoedfietsje kan beschilderen voor de veiling van KiKa? Mathijs deed alsof het voor hem de normaalste zaak van de wereld was. Gehuld in zijn Ajax-trainingspak had hij de regie over het schilderontwerp van het houten fietsje. Klaas Jan liet zich moeiteloos leiden. De kleuren rood en wit moesten het voorwerp de Ajax uitstraling geven, de getekende grassprietjes lieten zien dat het onmiskenbaar te maken had met voetbal, de favoriete sport van Mathijs. Hij had er ook kijk op. Ik vroeg aan hem wie hij de beste voetballer van Ajax vond. Als je schildert met Klaas Jan verwacht je dan een diplomatiek antwoord. Maar Mathijs was ontwapenend oprecht. ‘Ryan Babel.’, antwoordde hij. Klaas Jan kon, net als de andere aanwezigen, zijn lach niet bedwingen. ‘Waarom Ryan Babel?’,vroeg ik. ‘Nou gewoon, die heeft mooiere bewegingen!, antwoordde Mathijs. In zijn toon klonk het alsof niemand met hem oneens kon zijn. Ook ik twijfelde niet meer aan zijn kennersblik. In alle wijsheid had hij zijn statement gemaakt, want van Ajax wist hij alles. Vol plezier werd er doorgeschilderd.
Dat plezier wordt straks ook beleefd in het toernooi dat vernoemd is naar deze kleine held. SC Buitenboys zorgt ervoor dat er maar liefst 650 kinderen van jonge leeftijd kunnen voetballen op een toernooi met een bijzondere historie. Een prachtig eerbetoon aan Mathijs. Het zegt ook iets over de grote sociale en maatschappelijke betrokkenheid van SC Buitenboys. Jeugd krijgt de ruimte en aandacht en daarbij is een deel van de opbrengst van het toernooi voor KiKa. Een mooi gebaar dat past in het kader van toernooi, want ondanks het plezier wil je als team ook de strijd winnen. Net als KiKa.
Dit initiatief brengt ons weer dichter bij ons doel: Kinderen Kankervrij. SC Buitenboys ondersteunt ons hierin. Het KiKa-team wenst iedereen veel succes en veel plezier bij dit toernooi dat zich richt op de jeugd en de daarbij behorende toekomst.
Rien Schimmel, Ambassadeur KIKA
MathijsWat zou Mathijs zeggen als wij hem konden vertellen dat voetbalvereniging de
Buitenboys een heel toernooi naar hem zou noemen? Hij zou trots zijn! Net als dat belangrijke gebeurtenissen naar Cruijf worden vernoemd. Of – voor hem bekender – naar Klaas Jan Huntelaar of zijn grote idool Wesley Sneijder. Voetballen was ALLES voor Mathijs. Hij wilde steeds al op voetbal, maar de wachtlijsten waren lang. Daarbij, sinds september 2004 had Mathijs kanker. Na een zware operatie en bestraling dat jaar, en chemokuren heel 2005 had hij echt wel een aantal maanden nodig om weer op krachten te komen. 23 september 2006 was het eindelijk zo ver, hij mocht aantreden bij de F9 van de Buitenboys. Helaas hadden we in juni van dat jaar gehoord dat de kanker na een half jaar al weer terug was. Een nieuwe ronde zware chemo’s was gestart dus Mathijs verscheen met een kaal hoofd op het veld. Eén van de reacties was een keer de vraag “of hij naar de kapper was geweest?” Prettig bijeffect was wel dat de spelertjes van de tegenpartij vaak meer aandacht hadden voor Mathijs zijn verschijning dan voor de bal. Maar Mathijs genoot enorm van het voetballen! De F9 speelde goed en werd aan het eind van de najaarscompetitie ’06 kampioen!
De maanden daarna werd Mathijs door de frequente chemokuren toch weer zwakker. Begin 2007 lag hij enkele weken in het ziekenhuis voor een zware kuur die de kanker definitief zijn lichaam uit moest jagen. Om hem op te monteren organiseerde de Buitenboys al snel daarna een VIP-dag voor hem. Tijdens de wedstrijd Buitenboys – AS’80 werd er onder andere voor Kika gecollecteerd. Tot schrik van iedereen werd meteen de nacht daarna in het clubgebouw ingebroken en werd de opbrengst van de collecte (750 euro) gestolen! Maar dan gaat het snel: de Almeerse pers, Hart van Nederland, de Telegraaf en TV Flevoland willen allemaal een interview met Mathijs. Kort daarna had Mathijs ook al weer genoeg van dat persgedoe. Als hij twee weken later dankzij Kika Klaas-jan Huntelaar spreekt overlegt hij toch maar even met Klaas-Jan hoe die dat doet met de pers. “Ik ben nu al zat van dat beroemdheid”, moppert Mathijs. Maar alle media-aandacht leidt er wel toe dat Mathijs uiteindelijk – door bij de Buitenboys binnengekomen giften uit het hele land! – namens de Buitenboys ruim 10.000 euro aan Kika mag overhandigen!
Mathijs keert voorjaar 2007 langzaam weer terug bij zijn team. Maar hij is door de zware kuren duidelijk de oude niet meer. Dat merkt hij zelf ook: “ik voel me sloom!”. Zijn spieren zijn zwaar aangetast door de chemokuren. Veelal is Mathijs keeper, dat kost hem de minste fysieke inspanning. Mathijs lijkt een aantal maanden ‘schoon’. Echter in juni 2007 horen wij dat Mathijs opnieuw ziek is. Genezen kan niet meer, de artsen kunnen alleen nog tijdelijk een ‘kankerremmer’ inzetten. En dat terwijl Mathijs er intussen weer stukken beter uit ziet! Eind augustus start tot grote vreugde van Mathijs het nieuwe voetbalseizoen. Gezien zijn afgenomen kracht/uithoudingsvermogen is in overleg met het bestuur van de Buitenboys besloten dat Mathijs niet door gaat naar de E-tjes. Voor Mathijs echt wel even slikken. Maar vol goede moed start hij als keeper in het nieuwe team, de F4. De ‘kankerremmer’ blijkt echter forse bijwerkingen te hebben. Mathijs is snel moe en gaat vanaf half oktober nog maar halve dagen naar school. In oktober krijgt hij een eerste kleine epileptische aanval. Die komen de maanden daarna meer voor. Omdat Mathijs slecht eet wordt hij zwakker en zwakker. Vanaf december komt hij niet heel regelmatig meer op het voetbalveld. Trainen kan helemaal niet meer, af en toe keept hij een wedstrijd. Het eind lopen naar het wedstrijdveld is vaak al te ver voor Mathijs en wij moeten hem er op de rug naar toe dragen. Maar hoe moe die zich ook voelt, keepen zou die! Op 6 april staat Mathijs voor de laatste keer in het doel van zijn club (onderstaande foto). Zes weken later. 18 mei 2008, overlijdt hij.
Voetbal was ontzettend belangrijk voor Mathijs. Of hij nu zelf op het veld stond bij de Buitenboys dan wel dat hij op tv of in het stadion zijn favoriete club Ajax aan kon moedigen, er was niets mooiers. Wij hebben echt een aantal keren meegemaakt dat Mathijs op zaterdag ’s ochtends om 10.00 uur moest voetballen en dat we ons daarna moesten haasten om om 12.00 uur in het AMC te zijn voor weer een nieuwe bloedtransfusie.
Eind april ’08 vertelde Mathijs ons nog vanaf de achterbank van de auto dat hij met opa heeft afgesproken om in 2018 met hem naar het WK-voetbal in Nederland/België te gaan. Mathijs bleef er tot begin mei van overtuigd dat hij beter zou worden.
Een voetbaltoernooi met zijn naam! Mathijs zou zich vereerd voelen. Graag had hij zelf in het veld gestaan, maar wanneer hij dat door zijn ziekte niet meer had gekund had hij zeker staan juichen langs de lijn. En méér dan 100% hebben genoten!
Liesbeth en Niek Krouwel
Ik zie je liggen in je eigen bed, ik zie dat je intens verdrietige ouders en je zus Fredrieke je in je witte kistje leggen, ik zie de zee van bloemen tijdens je afscheidsdienst, de rode en witte ballonnen die we voor je oplaten op de stralende dag die het was. Ik zie ons gaan in de stoet van Almere naar Drachten en je wordt gedragen door o.a. onze Sybren naar je plek op de Slingehof. Zonder jou....
Omdat ik wil informeren citeer ik hieronder nog een gedeelte, want al is het jaar voorbij en stoppen Lies en Niek met de weblog, ik wil graag iets doorgeven van hoe het moet voelen: zonder Mathijs.
.JPG)
.JPG)
.bmp)
.JPG)
