18 mei 2023

Het jaarlijkse familieweekend van de familie Krouwel hebben we net achter de rug. 15 jaar terug was dit het weekend waarin jij overleden bent. Je was toen al heel, heel ziek en we twijfelden of we wel moesten gaan. Maar voor jou was dat geen vraag: natuurlijk gingen we naar het familieweekend! Je hechtte veel waarde aan het contact met jouw familie: opa, oma, beppe, ooms, tantes en neven en nichtje. 

Met neef Sybren had je een hele hechte band, hij was vijf jaar ouder dan jij en was jouw grote voorbeeld. Wat een feest was het altijd als jullie bij elkaar waren. Juni 1999 ging je voor het eerst logeren bij jouw neef en oom Lieuwe en tante Jenny. Van mijn zus kreeg ik daarna onderstaand logeerverslag:

De Try-out (1999), zondag, 27 juni

De rit naar huis verloopt heel plezierig met twee blije, lachende boys achterin. Knuffie vliegt heen en weer in de auto. Zodra we thuis zijn krijgt Mathijs z'n warme hap. Nu, die krijgt geen kans om koud te worden. Als een vogeltje gaat het bekje steeds open en dicht en het smaakt hem heerlijk. Bij gebrek aan een tafelstoel, wordt de buggy daarvoor gebruikt. Mathijs mag nog even acclimatiseren en rond acht uur gaat hij in 't ledikantje met het nodige ritueel. Zo te zien bevalt het hem er uitstekend, want hij gaat onder zeil en blijft onder zeil tot de volgende ochtend als Sybren ons om kwart over zeven komt vertellen dat Mathijs wakker is. Hij ligt lekker in z'n bedje te keuvelen.

Maandag 28 juni 

Mathijs wordt uit het ledikantje gehesen en verhuisd samen met Sybren en tante Jenny in net grote logeerbed. Mij kijkt hij met grote ogen onderzoekend aan: wie is dit voor een tante? Maar Sybren weet hem al weer gauw aan het lachen te krijgen. Ik kleed me aan, daarna Mathijs, daarna Sybren en dan gaan we naar beneden voor het ontbijt en de pap. Ook dat vliegt erin, tijd om Sybren naar school te brengen. Zijn neefje heeft veel bekijks, ze lijken ook nog op elkaar, vooral omdat ik Mathijs ook zo heb gekapt: scheiding en opzij. Een echt heertje. Hij mag ook even de klas in om Sybren dag te zeggen. Daarna gaan we lopend naar de Spar. Mathijs Ioopt goed en snel mee. In het winkelwagentje zit hij weer hele verhalen af te steken. Daarna naar de zaak en de Frieslandbank in de buggy om geld weg te brengen en retour naar de zaak om het wisselgeld te brengen. Jullie zoon vindt alles best en mooi. Dan gaan we nog even een kledingzaakje in. Ik parkeer Mathijs voor een grote spiegel en hij vindt het best. Daarna hebben we nog wat tijd over en lopen we naar de flat van beppe. Die staat boven al op de uitkijk. Mathijs ziet meteen bekend terrein. Vooral de telefoon weet hij te vinden. Mathijs krijgt een lekker koekje en is in opperbeste stemming en aan de ronde tafel heeft hij hele verhalen. Dan is het tijd om Sybren weer op te halen. De twee zien elkaar en zijn weer onafscheidelijk. Thuis is het tijd voor een boterham. Sybren voert hem en de boterham met honing gaat er bijna helemaal in. Daarna gaat Mathijs naar bed, valt meteen in slaap tot 10 voor 3, mooi op tijd om Sybren mee op te halen. De twee spelen nog even totdat Sybren naar judo moet. Ik ga met Mathijs in de buggy even naar buiten. Af en toe loopt Mathijs zelf een stukje, maar het waait zo hard, dat hij bijna niet tegen de wind in komt. Het is meer stilstaan dan vooruitkomen. Dan maar weer in de buggy. Dat vindt hij kennelijk heerlijk want er wordt een lied ingezet. Als Sybren weer thuis komt spelen ze nog even. Vooral het teletubbieboekje lokt enthousiaste kreten uit. Tijdens het kijken van Sesamstraat krijgt Mathijs zijn rijst, worteltjes en groenteburger. Ook dat gaat er best in. Om 7 uur gaat hij in zijn ledikantje en slaapt hij lekker in.

Dinsdag 29 juni:

Nu kan er meteen een lachje af als ik aan zijn bed verschijn en samen brengen we Sybren naar school. We gaan door naar sportwinkel de Boer, waar hij lekker vrij mag rondlopen. Hij krijgt even een bal te spelen van mij en loopt weer vrolijk door de winkel. Als we weer thuis zijn loopt Mathijs vrolijk rond door het huis en wijst naar het computerspel van Sybren, dat zulke leuke geluiden maakt: “die, die, …..”. Ook het cadeau met de herrie makende knopjes valt goed in de smaak. Daarna wordt Mathijs even in zijn buggy voor een filmpje op de tv geplaatst, zodat ik even onbezorgd iets kan doen. Dan is het al weer tijd om Sybren te halen. Onderweg naar school valt Mathijs bijna in slaap: ho-ho, wakker blijven, je moet je neefje halen en nog eten. Als we bij school zijn loopt hij weer als een kievit op het plein. Thuis wordt er nog even gespeeld. Dan na het eten in bed, totdat je tante je wakker maakt om je naar je lieve pap en mam te brengen in Eernewoude.

Je was een lieve, vrolijke logé. Je komt maar gauw weer eens een nachtje logeren. Sybren zal je missen.

Mathijs 25 jaar

Lieve Mathijs,

De grote vraag voor mij blijft altijd: hoe had jij op deze leeftijd in het leven gestaan? Qua werk, qua wonen, qua vrienden, misschien een vriend(in), etc..?

Als klein jongetje wilde je heel graag, net als de droom van veel andere jongens, profvoetballer worden. Tijdens jouw ziekte bleef je voetballen en merkte je dat dat steeds slechter ging doordat de chemo’s een behoorlijke aanslag op jouw conditie deden. Je bedacht toen dat voetbalreporter ook wel een mooi beroep zou kunnen zijn. Je dacht altijd in mogelijkheden.

Jouw neefje Siem (inmiddels 20 jaar) studeert journalistiek en is als sportverslaggever werkzaam geweest bij de Veenendaalse krant. Hij realiseert waar jij van droomde. Hij zit nu voor zijn stage als journalist in Oeganda, ik had dat ook wel bij jou vinden passen. Jouw neef Bram is inmiddels al volop aan het werk in het bedrijf van zijn vader, en woont al weer een aantal jaren op zichzelf. Jouw neef Sybren woont samen met zijn vriendin in een dorp in Drenthe en werkt in Groningen. Met jouw neven en nichtje heb ik een fijne band, daar ben ik blij mee. Maar soms is het ook confronterend.

En jouw zusje is druk met de studie psychologie, heeft een vriend en is ook al volop aan het werk, zowel bij de Kinderkliniek in Almere als bij het Prinses Máximacentrum in Utrecht. Als ik haar en jouw neven zie en spreek gaat die grote vraag regelmatig door mij heen… Ik kan er alleen maar naar gissen.

Als dit stukje op het weblog wordt geplaatst verblijven papa en mama in Wenen.
Op 21 juni waren we 25 jaar getrouwd. Het zijn van die speciale momenten, waarbij de vanzelfsprekendheid om het te vieren, doordat je als gezin niet meer compleet bent, niet vanzelfsprekend is. Toch hebben we het gevierd. En hoe. Jouw zusje had een prachtige verrassingsdag voor ons georganiseerd: een boottocht met een grote sloep door de grachten van Amsterdam en daarna gezellig dineren bij een leuk restaurant met al onze dierbare vrienden, familie en buren. Het was fantastisch en natuurlijk werd jouw naam ook regelmatig genoemd tijdens die speciale dag. Van het geld dat we hebben gekregen, hebben we een reisje naar Wenen geboekt. Een prachtige stad.

Toen ik dit stukje aan het schrijven was dacht ik: welke landen heeft Mathijs ook al weer gezien, behalve Nederland? Het eerste tripje was naar Engeland, naar vrienden evenals het tweede tripje naar diezelfde vrienden een paar jaar later in Zweden. Op de terugweg zijn we nog een midweek in een vakantiehuisje in Denemarken geweest, waar we Legoland nog bezocht hebben. En ik herinner me nog de grote ronde plakken knäckebröd, zo groot dat Fredrieke deze wel als dienblad wilde gebruiken en jij als schild… wat een leuke vakantie was dat. Tot slot zijn we voorjaar 2007 nog in Gran Canaria geweest. Jij was toen net klaar met de behandeling met de stamceltransplantatie. We verbleven er in een mooi appartement met een zwembad. Toen jij en Fredrieke een souveniertje mochten uitzoeken (jij koos een houten kikkertje, Fredrieke een djembe) vond jij dat ik ook iets uit moest kiezen. De handdoekjes die ik toen gekocht heb heb ik nog steeds ❤️.

Wat kijk ik terug op mooie vakantiemomenten die we als gezin hebben beleefd, ook in Nederland: op camping de Poppe in Markelo, zeilen met de Vrijheid ( jouw favoriete vakanties waren dat), gehuurde vakantiehuisjes, kamperen met de tent op het Erkemederstrandstrand, het chalet op Texel, etc.

Het lied Vandaag van Rob de Nijs vind ik een prachtig lied, en dan vooral de laatste zin: ik zal twee levens leven met jou in mij…