Alpe d'HuZes/Mathijs Douwe Team

Ter nagedachtenis aan Mathijs, 18 mei 2008 op tien-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een hersentumor.





zondag, oktober 24, 2010

"Dood ben ik pas als jij mij bent vergeten" (Bram Vermeulen)

(L. schrijft)

Hij heeft het toch maar ver geschopt, die zoon van ons. Twee weken geleden waren wij in het Luxor-theater in Rotterdam bij de overhandiging van de opbrengst Alpe d’HuZes 2010 aan de directeur van KWF-kankerbestrijding (12 miljoen!). In het programma werd het Alpe d’HuZeslied daar live door Margiet Eshuijs en Maarten Peters gezongen. Achter hun draaide een powerpointpresentatie met allemaal beelden van de dag in juni dat die 3000 wielrenners de Alp op fietsten. En ineens was daar de foto van Mathijs in bocht 10 in beeld! Op dat moment zongen Margiet Eshuijs en Maarten Peters net de regel “ en zij die achter zijn gebleven, we nemen ze mee… in ons hart.” Hoe mooi, hoe moeilijk, hoe ontroerend… Mathijs “leeft” door. En dat is waar we voor knokken. Hij verdient het.




Ook in het Alpe dHuZes boek 2010 staat mijn brief aan Mathijs (eerder op dit weblog http://mathijsdouwe.blogspot.com/2010_06_01_archive.html ) met foto’s (van ons gezin) in juni daar op de Alp. En op de officiële site van Alpe d’HuZes ( http://www.opgevenisgeenoptie.nl/ , in de rechterkolom) is al wekenlang het lied dat voor Mathijs en het Mathijs Douwe Team is gemaakt door een aantal koren uit Almere te zien (inmiddels meer dan 2000 keer bekeken).

N. heeft in de rechterkolom van deze site van Mathijs (inderdaad in een nieuw ‘jasje’) een prachtige verzameling van liedjes gezet die betrekking hebben op Mathijs en van extra waarde zijn voor ons (doorscrollen naar onderaan). Ik zat net op de hometrainer en bemerkte dat het precies lang genoeg is voor mijn wekelijkse ‘fietstocht’.
De moeilijkere tijden breken weer aan: de feestdagen. We “fietsen” door, met pijn in je hart denkend aan hoe het was…



(en de iets snellere versie... anders vraagt iedereen zich af hoe het in vredesnaam mogelijk is dat die 3000 man in juni ooit de berg op zijn gekomen.... :-) )

zondag, oktober 03, 2010

Twee bijzondere verjaardagen


(L. schrijft)

Op 20 september is Fredrieke 11 jaar geworden. Deze leeftijd heeft Mathijs niet bereikt. Fredrieke en Mathijs kochten met verjaardagen altijd een klein cadeautje voor elkaar. Fredrieke bewaart wat ze van Mathijs gekregen heeft zorgvuldig: een mooie ketting met een roze hart, een diddle lipgloss, een paars nagellakje....Mathijs zocht de cadeautjes altijd zorgvuldig uit. Natuurlijk mist ze haar broer juist ook op zulke momenten. Fredrieke trakteerde vorige week op school op een zelfgemaakte kasteeltaart. Dezelfde taart waar Mathijs op heeft getrakteerd toen hij 10 jaar werd. Al met al heeft ze wel een fijne verjaardag gehad met bezoek van familie, buren, vrienden en vriendinnetjes.

Behalve deze verjaardag was er ook nog een andere bijzondere verjaardag. En wel van Mathijs zijn “grote vriend”, zo noemde hij de dakloze altijd die dagelijks met de daklozenkrant bij de Albert Heijn hier in Parkwijk staat. Mathijs kreeg vaak een euro “prikgeld” omdat hij zo vaak geprikt moest worden. Na weer zo'n prikbeurt in het Flevoziekenhuis gaf hij op een dag aan naar de Albert Heijn te willen. Ik ging er vanuit dat hij iets lekkers uit wilde zoeken, maar nee hij gaf zijn euro aan deze dakloze. Ook meldde hij een keer toen we met het gastenlijstje voor zijn (achteraf laatste) verjaardag bezig waren dat er nog iemand bij moest op het lijstje. Ik mocht raden wie. De enige hint die ik van Mathijs kreeg was dat ik hem wel kende... Rara: het was deze dakloze. De man uitnodigen vonden N. en ik wel wat ver gaan, maar we hebben de man een lekker stuk zelfgebakken appeltaart gebracht.
Eind vorige maand was de dakloze zelf jarig. Hij heeft met veel winkelbezoekers een goed contact en had met een aantal mensen gedeeld dat hij in september jarig was en dat niemand tijd en zin had om zijn verjaardag mee te vieren. Zijn familie woont nog in Marokko. Vervolgens hebben twee mensen stiekem voor hem een feestje georganiseerd. 's Avonds is hij meegenomen naar en zaaltje in de kerk en daar hebben we met zo'n 30 mensen zijn 41-ste verjaardag gevierd. Hij was helemaal verrast en reageerde geëmotioneerd: dit is zon mooie feestje, zulke lieve mensen.....
Wat zou Mathijs dit een geweldig initiatief hebben gevonden en wat zou hij met zorg een mooi cadeau voor zijn “grote vriend” hebben gekocht...