Hij heeft het toch maar ver geschopt, die zoon van ons. Twee weken geleden waren wij in het Luxor-theater in Rotterdam bij de overhandiging van de opbrengst Alpe d’HuZes 2010 aan de directeur van KWF-kankerbestrijding (12 miljoen!). In het programma werd het Alpe d’HuZeslied daar live door Margiet Eshuijs en Maarten Peters gezongen. Achter hun draaide een powerpointpresentatie met allemaal beelden van de dag in juni dat die 3000 wielrenners de Alp op fietsten. En ineens was daar de foto van Mathijs in bocht 10 in beeld! Op dat moment zongen Margiet Eshuijs en Maarten Peters net de regel “ en zij die achter zijn gebleven, we nemen ze mee… in ons hart.” Hoe mooi, hoe moeilijk, hoe ontroerend… Mathijs “leeft” door. En dat is waar we voor knokken. Hij verdient het.
.jpg)
Ook in het Alpe dHuZes boek 2010 staat mijn brief aan Mathijs (eerder op dit weblog http://mathijsdouwe.blogspot.com/2010_06_01_archive.html ) met foto’s (van ons gezin) in juni daar op de Alp. En op de officiële site van Alpe d’HuZes ( http://www.opgevenisgeenoptie.nl/ , in de rechterkolom) is al wekenlang het lied dat voor Mathijs en het Mathijs Douwe Team is gemaakt door een aantal koren uit Almere te zien (inmiddels meer dan 2000 keer bekeken).
N. heeft in de rechterkolom van deze site van Mathijs (inderdaad in een nieuw ‘jasje’) een prachtige verzameling van liedjes gezet die betrekking hebben op Mathijs en van extra waarde zijn voor ons (doorscrollen naar onderaan). Ik zat net op de hometrainer en bemerkte dat het precies lang genoeg is voor mijn wekelijkse ‘fietstocht’.
De moeilijkere tijden breken weer aan: de feestdagen. We “fietsen” door, met pijn in je hart denkend aan hoe het was…
(en de iets snellere versie... anders vraagt iedereen zich af hoe het in vredesnaam mogelijk is dat die 3000 man in juni ooit de berg op zijn gekomen.... :-) )
