Einde schooljaar in zicht

Het schooljaar zit er bijna op. Tijd voor de rapporten. Vorige week hadden wij een 10 minuten gesprek om te bespreken hoe het nu eigenlijk met Mathijs gaat op school. Hij heeft veel gemist en heeft pas sinds begin maart weer volledig les gehad. Ondanks dat gaat hij gewoon over. Hij heeft een prima rapport. Hier en daar merk je wel dat hij wat licht achter loopt (zie ook één van vorige berichten over de rekentafels), maar dat haalt hij wel weer in volgens de juf. Wat Fredrieke betreft zijn er verder geen noemenswaardigheden, ze doet het gewoon goed op school.
Het afgelopen weekend zijn we naar de camping in Markelo geweest. Het weer viel boven verwachting erg mee, zodat Mathijs en Fredrieke zelfs nog een aantal keren konden zwemmen in het mooie zwembad op de camping. Mathijs heeft de voetbalwedstrijd van Jong Oranje op zaterdagavond bij de buren gekeken. Daar was speciaal een partytent opgezet om samen met een heleboel voetballiefhebbers de wedstrijd te kijken. Dat was natuurlijk weer super. Daarnaast nog naar de bioscoop geweest, gewokt, Zutphen bekeken en naar een natuurmuseum geweest op de Holterberg. Mathijs vindt vooral de roofvogels hele mooie dieren.

Rust

Er valt weinig nieuws te melden. Geen ziekenhuizen, eten gaat goed, gewoon naar school. Zoals te zien: ook het haar groeit goed. Voor het eerst deze week weer bij de kapper geweest. De foto is donderdag jl. gemaakt. Schoolreisje! De bus is nog niet van het schoolplein vertrokken, maar de tas met snoep en drinken is al open.
De andere foto is Fredrieke gisteren tijdens een turnwedstrijd. 2 medailles, één voor 'de vloer' (2e) en één voor de sprong (1e).

Oefenen

De afgelopen week waren er weinig bijzonderheden. Mathijs is in goede doen en conditie. Hij mag nu af en toe met een vriendje uit school naar huis fietsen. Vooral de eerste keer kwam hij glunderend aangefietst. Eindelijk los van moeders vleugels.
Op het moment zijn we regelmatig bezig om de tafels (rekenen) te oefenen. In de maanden dat Mathijs langdurig in het AMC lag (najaar, begin dit jaar) zijn de tafels er op school klassikaal ingeramd. Dat heeft hij gemist. Dus Mathijs moet nu bij elke som rekenen/tellen i.p.v. dat hij het antwoord kan dromen. Bij toetsen op school heeft hij te weinig tijd om alle sommen te maken. En dat zint hem niets. Verder gaat hij – zo gaf hij vandaag aan – later Engels en Italiaans leren. “Want dat vind ik mooie talen.”

Gewoon doorgaan

De uitslag van de MRI vorige week was niet wat we hadden gehoopt. En eerlijk gezegd ook niet wat we hadden verwacht. Mathijs ziet er (eindelijk) weer normaal uit en heeft ook weer volop energie. Zo moet er – na jaren – weer regelmatig worden gestoeid. Met voetballen zie je langzaam de spierkracht terug komen. Fietsen gaat steeds beter. En z’n zusje pesten lukt als vanouds.

De uitslag leidt toch wel tot een andere situatie in huis. De afgelopen maanden konden we weer normaler gaan leven. Vooral het feit dat Mathijs niet meer elke week naar het AMC moest gaf al veel rust. Maar de spanning is nu terug. Meteen draait het toch weer veel meer om Mathijs. Zo hebben we al enkele maanden discussie over een oorlogcomputerspelletje dat hij graag wil hebben. De achterbuurjongen (van 12) heeft het ook en daar spelen ze het vaak. De tanks, straaljagers en bommen vliegen over je scherm. Wij vonden het nog niet nodig dat een jongentje van 9 dit spel zou spelen. De afgelopen maanden is over het al dan niet kopen van dit spel vaak discussie met Mathijs geweest. “Voor 12 jaar en ouder staat er op de verpakking, Mathijs”. Na ‘langdurige onderhandeling’ waren we er een paar weken terug op uitgekomen dat hij het mocht kopen als hij 10 ½ jaar oud zou zijn. Dat is op de verjaardag van zijn zusje volgend jaar. Maar na de MRI-uitslag vorige week mocht Mathijs het afgelopen zaterdag toch gaan kopen. Als hij zich door het spelen van dit spel op zijn zestiende aansluit bij Mohammed B & friends zien we wel weer verder.