De uitslag van de MRI vorige week was niet wat we hadden gehoopt. En eerlijk gezegd ook niet wat we hadden verwacht. Mathijs ziet er (eindelijk) weer normaal uit en heeft ook weer volop energie. Zo moet er – na jaren – weer regelmatig worden gestoeid. Met voetballen zie je langzaam de spierkracht terug komen. Fietsen gaat steeds beter. En z’n zusje pesten lukt als vanouds.
De uitslag leidt toch wel tot een andere situatie in huis. De afgelopen maanden konden we weer normaler gaan leven. Vooral het feit dat Mathijs niet meer elke week naar het AMC moest gaf al veel rust. Maar de spanning is nu terug. Meteen draait het toch weer veel meer om Mathijs. Zo hebben we al enkele maanden discussie over een oorlogcomputerspelletje dat hij graag wil hebben. De achterbuurjongen (van 12) heeft het ook en daar spelen ze het vaak. De tanks, straaljagers en bommen vliegen over je scherm. Wij vonden het nog niet nodig dat een jongentje van 9 dit spel zou spelen. De afgelopen maanden is over het al dan niet kopen van dit spel vaak discussie met Mathijs geweest. “Voor 12 jaar en ouder staat er op de verpakking, Mathijs”. Na ‘langdurige onderhandeling’ waren we er een paar weken terug op uitgekomen dat hij het mocht kopen als hij 10 ½ jaar oud zou zijn. Dat is op de verjaardag van zijn zusje volgend jaar. Maar na de MRI-uitslag vorige week mocht Mathijs het afgelopen zaterdag toch gaan kopen. Als hij zich door het spelen van dit spel op zijn zestiende aansluit bij Mohammed B & friends zien we wel weer verder.
