Tranen omdat ik jou zo mis Tranen omdat het leven zo oneerlijk is Tranen omdat Fredrieke nu “alleen” is Tranen omdat er nog steeds kleine en grote mensen tegen deze ziekte aan het strijden zijn Tranen, dat te weten doet pijn
Tranen langzaam drogen ze op Want jouw uitspraken helpen mij er weer bovenop - "mam, ik kan een wolk en een zon tegelijk zien" - "mam, je moet het van je schouders laten glijden" - "mam, kijk over bergen heen"
Lieve kerel, van hoe jij in het leven stond kan menigeen nog wat leren En lieverd, jouw uitspraken in praktijk brengen: ik ga het proberen!
(foto 11 mei 2008, 10 dagen voordat Mathijs stierf. Bovenin het reuzenrad in Drievliet. Zo ziek, maar toch nog een lach eruit persen)
Zaterdag ben ik weer eens bij jouw voetbalteam wezen kijken. Bij Koen, David, Leslie, Job, Yassin, Ricardo. Inmiddels is het team nu uitgebreid naar 11 en zitten er ook een aantal nieuwe jongens bij. Het viel mij op dat iedereen zo groot geworden was nu ik ze een poos niet had gezien. Rachid is nog steeds de trainer van het team. Ook was het fijn om de ouders weer te zien en te spreken. Ze speelden leuk. Ze spelen nu niet meer op een half veld, maar op het grote veld. Halverwege de wedstrijd begon het te regenen (alsof de hemel begon te huilen, jij had in het veld moeten staan!), maar even later stond er een mooie regenboog aan de lucht (een glimlach van boven?). De Buitenboys wonnen met 6 – 2! Je zou trots geweest zijn.
Afgelopen week stond verder ook volop in het teken van de Alpe d’HuZes. O.a. gesproken met de eigenaar van Haddock, een gezellig watersportrestaurant aan het Weerwater in Almere. We hebben het gehad over de mogelijkheid om in zijn restaurant een benefietconcert te organiseren. En wel op 12 maart, op jouw “verjaardag”. De eigenaar gaf aan hier graag aan mee te willen werken door de grote zaal beschikbaar te stellen. Hij moet het uiteraard nog wel even overleggen met zijn medewerkers. Zodra hier definitief het groene licht voor komt hierover meer (maar reserveer deze datum maar vast in de nieuwe agenda’s!). Ook nog gesproken met een bestuurlid van KWF-kankerbestrijding Almere. Op 17 november gaan wij op hun jaarbijeenkomst ons verhaal over Alpe d’HuZes vertellen aan leden/vrijwilligers: aanleiding, motivatie, sponsoring, etc. We hebben een half uur, nou dat hebben we zo vol gepraat!
