Alpe d'HuZes/Mathijs Douwe Team

Ter nagedachtenis aan Mathijs, 18 mei 2008 op tien-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een hersentumor.





zondag, maart 22, 2009

Tussentijd


Wij zitten in een wat vreemde tijd. De verjaardag van Mathijs was natuurlijk een moeilijke dag. Hier zullen nog een paar lastige dagen op volgen: de dag dat Mathijs overleed (18 mei) en de dag van de begrafenis (23 mei). We denken in deze ‘tussenperiode’ ook veel terug aan wat er vorig jaar allemaal gebeurde: de laatste keer met opa naar Ajax (Ajax – Willem II), de laatste keer op de slee (het sneeuwde vorig jaar nog op 24 maart), de laatste verjaardag van tante Stella (Mathijs lag in Veenendaal veel op de bank, hij was toen al zo ziek en verzwakt door het nauwelijks meer eten), etc.

Bij het graf van Mathijs in Drachten, aan de heg, hangen al maanden een paar tekeningen en brieven. Net vorige week hebben we weer nieuwe opgehangen. O.a. van de neefjes Bram en Siem. Bram heeft voor Mathijs een droomvoetbalelftal getekend. Eén van de tekeningen die na maanden daar te hebben gehangen inmiddels echt was verregend is die van nicht Sophie. Die hebben we meegenomen. Zij schreef augustus vorig jaar het volgende:

Lieve Mathijs

De tijd gaat alweer zo snel, je bent er nu al 3 maanden niet meer. Het is eigenlijk niet te beseffen.

Ik weet nog wel hoe we “vriendjes” werden. Dat was op een familieweekend. Ik geloof dat je toen 3 of 4 jaar oud was. Op de zondagochtend stond je om het hoekje van de deur te gluren en kwam je snel bij mij in bed gekropen. Na die tijd ben ik begonnen op jou en jouw zusje te passen. We gingen laat opblijven, chips eten en films kijken. Maar toch kregen jij en Fredrieke het weer voor elkaar ontzettend vroeg wakker te worden, ondanks dat jullie laat op bed lagen.

Toen je wat ouder werd werd je dikke vrienden met Sybren. Met hem kon je lekker voetballen en over voetbal praten. Want tsja meiden weten niets over voetbal. Gelukkig kon ik als ik bij jullie thuis was nog lekker een potje stoeien met jou. En hield je er van om me te plagen door mij bijvoorbeeld tánte Sophie te noemen.

Lieve Mathijs, ik hou jou in gedachten als lief, ondeugend jongetje, die nog altijd mijn vriend was met ontzettend veel doorzettingsvermogen.
Ik denk iedere dag aan je, ja konden we de tijd maar terug draaien.

Ik mis je ontzettend.

Ik hou heel veel van je.

Dikke kus
Je nicht Sophie.