Exact zeven jaar geleden stonden we 23 mei aan het graf van Mathijs, vandaag stonden we op het voetbalveld van de Buitenboys. Al weer de zevende keer dat dit toernooi door de Buitenboys werd georganiseerd. Met 80 (!) teams aan F-jes is dit één van de grootste toernooien in Nederland. Met veel plezier door de spelertjes, maar ook met veel inzet (en gelukkig ook plezier) van tientallen vrijwilligers. Zonder hen zou dit toernooi niet bestaan. Allemaal bedankt daarvoor!
De dag begon wat regenachting, maar net voor tienen - toen de eerste wedstrijden starten - werd het gelukkig droog. Het duurde nog wel tot na tweeën voordat de zon er door heen kwam. Dat maakt alles meteen 'mooier' en leuker. Alhoewel de voetballertjes het al zichtbaar de hele dag 100% naar hun zin hadden.
De opbrengst van deze dag gaat - zoals ook voorgaande jaren - voor 100% naar de kankerbestrijding (Alpe d'HuZes/KWF). En net als vorig jaar fietst over anderhalve week ook dit jaar een Buitenboys Mathijs Douwe Team de Alpe d'Huez op tijdens Alpe d'HuZes. Bijzonder, deze inzet van de mensen van Mathijs vroegere voetbalclub.
Voor het toernooiboekje hebben wij ook dit jaar weer een bijdrage mogen leveren:
"Mathijs wás
VOETBAL. Zoals zoveel jongens had Mathijs al jong interesse in voetballen.
Lekker buiten een balletje trappen op het veld voor het huis met buurkinderen.
En tijdens de pauzes op school lekker voetballen. Maar daarnaast kwam voetbal
ook terug in allerlei andere dingen: FIFA-voetbal op de gamecube, spelen met
het tafelvoetbalspel, iedere zondagavond voetbal kijken op tv. En na afloop van
het programma opa bellen om de wedstrijden te evalueren. De meeste aandacht van
Mathijs ging uit naar zijn favoriete club: Ajax. Ajax was overal terug te
vinden bij Mathijs: drinkbeker, bord, dekbedovertrek, lamp, trainingspak, muts,
pennenetui, sokken, hemd, tas, etc.
Mathijs was
zeven jaar toen hij bij de Buitenboys ging voetballen. Wat was hij blij toen hij
naar zijn eerste training kon! Een jaar eerder was bij hem kanker, een
hersentumor, geconstateerd. Wij hebben dit meteen bij de aanmelding aan de
Buitenboys gemeld. Hier werd nooit moeilijk over gedaan. Hij werd net als alle
andere jongens ingedeeld bij een F-team en heeft daar een geweldige tijd gehad.
Ook zijn teamgenoten hebben hem altijd als een gewoon teamgenootje behandeld.
Mathijs zijn conditie was natuurlijk niet zo best na een periode van operatie,
bestralingen en chemo’s. Dat werd door de trainers opgelost door Mathijs vooral
te laten keepen.
Helaas
keerde de ziekte steeds weer terug. Mathijs werd door alle behandelingen fysiek
steeds zwakker. Hij werd gedwongen zaken op te geven en keuzes te maken. Eerst
stopte hij met keybordles. Daarna ging hij niet meer volledige dagen naar
school. Maar het laatste wat hij opgaf was het voetballen. De wekelijkse
training op het veld van de Buitenboys, gevolgd door de wekelijkse wedstrijd,
waren voor hem de hoogtepunten in de week. Daar leefde hij naar toe en spaarde
hij al zijn energie voor op.
