“Er is niets te zien, het ziet er gewoon goed uit”, aldus de behandelend oncoloog een half uurtje terug. Dit als uitslag van de afgelopen woensdag gemaakte MRI. Pffff, zulke dagen (of eigenlijk de hele week vanaf zondagavond) zijn altijd spannend. Zeker vandaag: je moet wat blijven doen. Dus het voordeel is wel: het huis wordt er schoon van!! Maar de uitslag is zeer mooi. Het was toch extra spannend omdat Mathijs nu al 3,5 maand geen ‘anti-kanker’-medicijnen meer krijgt. Ook had de kinderoncoloog de uitslag van het audiogram: zag er ook goed uit. Wel is er verlies in de hoge tonen (wisten we al, dat zal niet meer verbeteren) maar m.b.t. ‘gewoon’ gespreksniveau is er wel verbetering. Dat merken we ook. Hij vraagt veel minder vaak dan 3 maanden terug “wat zeg je?” als je tegen hem praat.
Overigens: Mathijs vertellen we hier allemaal nooit wat over. Dus hij en Fredrieke hebben geen weet van MRI-spanningen e.d. (hopen we). Mathijs heeft sinds afgelopen zondag overigens griep/een forse verkoudheid. Hij is de hele week niet naar school geweest. Extra vervelend daarbij is dat hij ook niet veel eet. In overleg met de dietiste van het AMC hebben we daarom de sondevoeding weer fors (naar 600 kcal per avond) moeten ophogen. Jammer, hij was er (zie vorige bericht) bijna van af.
Op naar het volgende hoogtepunt: morgen zwemt Fredrieke af voor haar B-diploma! Fredrieke voelt zich nog steeds achtergesteld bij Mathijs. Niet zo gek natuurlijk, veel aandacht en tijd gaat naar hem. Daarom, wie haar blij wil maken (en ons ook): stuur haar s.v.p. even een felicitatiekaartje. Dat ze morgen slaagt staat - na het proefafzwemmen afgelopen zaterdag - vast.
