Deze week hoefde Mathijs geen medicijnen (behalve drie keer antibiotica). Dat was erg lekker voor hem. Het is toch iedere avond er weer tegen aan 'hikken' als hij drie weken lang zijn chemodrankje moet.
De chemo hakt ook in zijn bloedwaarden. Bv. in het HB (ijzer). Hij is dus veel sneller moe. Sinds maandag gaat Mathijs dan ook nog halve dagen naar school. Uiteraard is hij het hier zelf helemaal niet mee eens ("dan mis ik veel te veel."). Maar school kostte hem - de juf zag het dagelijks gebeuren - inmiddels wel erg veel energie. Nu blijft er nog wat energie over voor leuke dingen als een vriendje dat komt spelen. Wat ook belangrijk is. De school regelt dat er één of twee keer per week een juf langs gaat komen die Mathijs dan onderwijst op de punten die hij op school mist.
Het leren gaat Mathijs nog heel goed af. Momenteel heeft hij veel interesse in alles wat met het milieu te maken heeft. Met name de opwarming van de aarde. N. had hem deze week op de fiets over de relatie tussen vervuiling, het smelten van de ijskappen en de stijging van de zeespiegel verteld. Mathijs was al - en nu nog erger - heel alert op lampjes of apparatuur die onnodig aan blijven staan. Wij kunnen 's avonds geen kamer meer uitlopen of - als we terugkomen - alle lampen zijn uit. "Fredrieke, ik wil later niet door jou onder water komen te staan hoor! Doe dat licht uit."
Met N. gaat het gelukkig weer wat beter, hij is niet zo misselijk meer en begint weer wat (meer) te eten.
