Heel veel valt er niet te melden deze week. Mathijs bleef erg moe, dat verontrust ons wel. Wat is de oorzaak, hakken de dagelijkse ‘remmers’ er zo fors in? Of komt er een griepje ‘langs’? Deze komende week – sinds gisteren - gelukkig een ‘stop-week’ wat betreft het moeten innemen van de remmers. En vandaag (zondagochtend) was het al een stuk beter. Dit zal er ook mee te maken hebben dat Mathijs vandaag naar de verjaardag van z’n oom in Drachten gaat en dus z’n lievelingsneef ziet. Veel voetballen, WII-en en computeren.
Mathijs zijn haar blijft uitvallen, het wordt er niet mooier op. Met wat kammen en gel is het ergste weg te werken. Maar vooral achter, op de plek waar hij in het verleden het meest is bestraald, valt het haar echt uit. We kunnen het niet over ons hart krijgen om het haar er nu al helemaal af te scheren, dat is te definitief.
Verder was en is het natuurlijk de week van de aankomst van de Sint. Mathijs gelooft er niet meer in maar speelt voor Fredrieke het spel keurig mee. Om het enthousiasme van Fredrieke enigszins te beperken (zéér vroeg wakker) is met Sint afgesproken dat alleen op vrijdag en zaterdag de schoen mag worden gezet. Vandaag had Mathijs er de roe in wegens het zingen van niet-nette sinterklaasliedjes. Uiteraard tot genoegen van Fredrieke.
Mathijs blijft N. tips geven om de misselijkheid van de chemo’s tegen te gaan. “Je moet chips en cola eten, papa. Dat deed ik ook in het AMC. Ook als ontbijt. Dat hélpt echt”. N. moet er niet aan denken…
