Op tweede paasdag lag er eindelijk het lang verwachtte laagje sneeuw. Om half 9 stond Fredrieke al buiten en een uurtje later ook Mathijs. Met de slee van een heuveltje af glijden, dat is echt super. En ook al lag er niet een dikke laag en was de sneeuwpret maar van zeer korte duur, de kinderen hebben wel even aan het wintersportgevoel gesnuffeld. Voor Mathijs was het naar beneden roetsen geen probleem, maar tegen de berg op lopen was teveel gevraagd. Zijn moeder diende dan als kruier. Deze week is Mathijs wat verkouden. Woensdag dan ook even niet naar school. Dinsdag moesten we naar het AMC voor een gesprek met de gastroloog over de maagsonde. Dat hij deze nodig heeft staat wel vast. Mathijs had ook nog wat vragen, o.a. over de operatie die voor het plaatsen van de maagsonde nodig is. De ingreep op zich is, zoals de artsen dat noemen, een kleine ingreep. Wel moet hij - i.v.m. infectiegevaar - hiervoor 5 dagen in het ziekenhuis opgenomen worden. Voor Mathijs was het allemaal wel veel om aan te horen. De chirurg wilde hem plaatjes laten zien over hoe zo'n sonde er dan uit ziet, maar na één plaatje gezien te hebben vond Mathijs het wel genoeg. We horen nog wanneer de sonde geplaatst kan worden, er is een lange wachtlijst. De verwachting is eind april. 's Middags konden we bij de anesthesist terecht. We moesten 3 uur overbruggen, wat we gevuld hebben met een bezoekje aan de Ajax winkel, waar genoeg te koop is.
Vandaag een bezoekje gebracht aan vrienden in Noordwijk. Hun dochter Marliz en Mathijs zijn bijna even oud (12 en 16 maart). Dus ook hier werd de verjaardag nog eens dunnetjes over gedaan. Was gezellig.
