Zondag 18 april:

Het is lente, prachtig mooi weer , maar in mijn hart is het winter en koud.

Deze tijd blijft toch een erg moeilijke tijd bemerk ik. De periode waarin Mathijs al weer bijna twee jaar geleden zo heel erg ziek was. Alles passeert dan weer de revue. Het plaatsen van de maagsonde, waar hij veel last van had en hem ook beperkte in het lopen. En hij dus een rolstoel nodig had als we iets wilden ondernemen. Het eindeloos doen van het spelletje “4 op een rij.”. Dat kon hij goed en Mathijs hoefde er niet voor uit z’n stoel te komen. De uitjes die we maakten naar de supermarkt of de stad als de hoofdpijn het toestond. Het aan- (“wat zorgen jullie goed voor mij”) en afhankelijk worden van Mathijs. Kortom het doet pijn als ik denk aan hoeveel je hebt moeten meemaken, hoe dapper je alles hebt gedragen en dat het niet zo heeft mogen zijn. Alles is anders geworden nu jij er niet meer bent. Ik mis je zo ontzettend !!!!!!!

Mama


27 april 2008: verjaardag opa