Eéntje voorop de fiets en ééntje achterop. Wat was dat een prachtig mooie tijd. Ik heb heel wat afgefietst met Mathijs achterop en Fredrieke voorop. Vaak ook nog met een buggy in een buggyhouder aan de fiets. Zo fietste ik met de kinderen overal naar toe: naar de stad, naar strandjes, speeltuintjes, etc. Wat voelde ik me gelukkig met die twee pareltjes. En als N. vrij was fietsten we ook veel met zijn vieren.
Ja, en dan komt de leeftijd dat de kinderen zelf gaan fietsen. Mathijs fietste voor het eerst zonder zijwieltjes toen hij vier jaar oud was. Fredrieke had het al voor haar vierde verjaardag onder de knie zonder dat wij haar hoefden te helpen. Op een zondagmiddag zei ze plotseling tegen haar vader:”haal de zijwieltjes er maar vanaf”. Zo gezegd, zo gedaan. Ze pakt het fietsje en fietste zo weg...
En dan begint het. Opletten in het verkeer, rechts blijven fietsen, uitkijken, niet slingeren, etc. Het kost haast iedere ouder heel wat zweetdruppeltjes.. Niets is gemakkelijker en voor je gevoel veiliger dan je kind bij jou op de fiets. Mathijs fietste graag. Helaas ging zijn conditie, toen hij op zesjarige leeftijd behandeld werd met bestralingen en chemo's, fors achteruit en was zelf fietsen niet altijd meer een optie. Als het even kon fietste hij wel zelf en zo nodig duwde ik hem. Mathijs was altijd zuinig op zijn fietsen. Af en toe kregen ze zelfs een poetsbeurt. En wat was hij trots en blij met zijn laatste fiets. Net weer een slagje groter dan de vorige. Dat betekende ook dat hij minder snel hoefde te trappen, waardoor het fietsen beter ging. Met zijn banden maakte hij graag zwarte remsporen op straat. Niet zo goed voor de banden, maar ach...
Met Fredrieke kunnen we inmiddels een mooi fietstochtje maken. In de vakantie hebben we twee keer een tocht van 25 kilometer gefietst (ook met wat lichte hellingen). N. heeft inmiddels ook al weer flink wat gefietst.
En ik dan? Wat vind ik van fietsen op mijn nieuwe Bulls? Ik vind het heerlijk! Vanaf de aankoop in juli staat er nu ruim 300 km. op de teller. Wat heeft Nederland toch ongekend mooie fietspaden. Het is echt genieten en soms uiteraard ook afzien. Maar dat maakt niet uit. Alles voor het goede doel: Alpe d'HuZes 2011. Ik kijk er nu al naar uit.
Wat ons wel bezig houdt is: hoe krijgen we als team dit jaar de minimaal 10.000 euro die je in moet brengen als team bij elkaar? We gaan er zeker ons best voor doen en ik ben maar zo vrij om een idee aan dit weblog naar voren te brengen:
Komende week, van 6 – 13 september is er de jaarlijkse collecteweek voor KWF-kankerbestrijding. Wellicht geef je daar jaarlijks geld aan. Mocht dat zo zijn, misschien wil je dan in overweging nemen om de donatie via het Mathijs Douwe Team bij KWF terecht te laten komen. In oktober is de inschrijving en krijgt iedere deelnemer weer een nieuw site. Via deze site kan dan weer worden gedoneerd voor de actie Alpe d'HuZes 2011. Zelfde doel, zelfde prijs, alleen gaat het geld naar KWF via het Mathijs Douwe Team/Alpe d'HuZes. Hoe gemakkelijk kan het zijn.