Manu Keirse heeft het mooi verwoord in zijn boek ‘Vingerafdruk van verdriet’:
“Gevoelens van intense pijn en verdriet treden op totaal onverwachte momenten op. Men heeft intens verlangd naar vakantie en komt gebroken terug”.
Dit is voor ons herkenbaar en kan gebeuren omdat het genieten niet meer compleet is. Gelukkig is dit niet altijd zo, maar er zijn zeker wel momenten dat je met elkaar merkt dat het niet zo lekker loopt. En dat het verdriet de kop op steekt. Gelukkig kennen we veel lieve mensen die ook in de afgelopen dagen weer hebben laten merken d.m.v. een kaartje, sms-je, mailtje of bloemetje dat ze met ons meeleven. Ook op school werd er aandacht aan Mathijs zijn sterfdag besteed. Woensdag brandden bij zijn foto kaarsjes, stonden er bloemen en in november wordt er een boom voor hem geplant in het Koningin Wilhelminabos (herdenkingsbos bij Swifterbant ( http://www.wilhelminabos.nl/home.html ). Een mooi gebaar van de Olijfboom.
Al dat meeleven doet je goed.
Een kaart die we kregen van een ex-collega uit Harderwijk vond ik wel bijzonder. Daar stond de betekenis van de nam Mathijs uitgelegd en dat vond ik zo echt Mathijs:
Mathijs
Hebreeuwse naam;
Geschenk van God
Een vooruitstrevend denker en geniet
Van het leven, wordt door mensen
Met moeilijkheden vaak benaderd.
Praat niet veel, is een sterke
Persoonlijkheid, eerlijk, beleefd en
Bezit een grote levenswijsheid.
Mathijs is een naam
om trots op te zijn
Afgelopen woensdag zijn we uiteraard naar Drachten afgereisd, waar Mathijs begraven ligt, om het grafje weer mooi te maken. Ik had na de overwinning van Ajax afgelopen zondag (Mathijs zou gefeest hebben!) een mooi Ajax-vaantje gekocht voor in het kastje (door opa gemaakt) op zijn grafje. Niek heeft nieuwe plantjes geplant en meer kun je daar ook niet doen. Wat ik wel mooi en symbolisch vond was dat er dwars door het worteldoek wat, onder de witte steentjes ligt, een wild viooltje (Mathijs zijn lievelingsbloem!) door is gekomen. Moet wel een sterk plantje zijn dat dit gelukt is!
Fredrieke zat met een dilemma, want die zat met het meidenvoetbalteam van haar klas in de finalewedstrijd van Almere. Ze kwam woensdagochtend in tranen bij ons bed: “mam als ik niet mee ga naar Mathijs is het dan niet alsof het mij niets doet en of ik niet aan Mathijs denk?” Een dilemma voor haar. “Maar natuurlijk niet, we weten dat je gek was met jouw broer en hij zit in ons hart, dus ga gerust voetballen. Mathijs zou dat ook gewild hebben.” Dus heeft zij gekozen voor de wedstrijd. Ze stond op keep met de keeperhandschoenen en beenbeschermers van Mathijs. Ook wilde ze die dag perse het kettinkje om met het duimafdrukje van Mathijs en een hartje met de foto van Mathijs. De drie wedstrijden gingen goed. Ze heeft slechts één bal doorgelaten en uiteindelijk zijn ze met hun klassenteam kampioen van Almere geworden. Ook hierbij denk je meteen: dit had…. Wat zou hij trots geweest zijn op zijn zusje.
Tot slot nog een heel mooi gedicht wat we van vrienden uit Meppel kregen:
Daarna
In alles wat ik doe, draag ik je mee
Alles wat ik voel, voel ik voor twee
In alles wat ik zeg, roep ik je naam
Overal waar ik sta, zal ik voor twee staan
In alles wat ik zie, kijkt mijn blik voor jou
Kleuren van de regenboog
De heel stralend blauw
Ik zal van je blijven houden
Op deze wereld hier
Verdriet overwinnen
Zoekend naar nieuw levensplezier
Met jou in mijn hart
In mijn ziel, in heel mijn wezen
Zul je altijd bij mij zijn
En mijn vreselijke wond genezen.
