Zo was ik in de afgelopen week Mathijs zijn slaapkamer aan het schoon maken. Hier ben ik heel lang mee bezig geweest. Niet omdat ik zo heb gepoetst maar doordat ik zoveel dingen in mijn handen heb gehad, waaraan een herinnering vast zat. Om enkele voorbeelden te noemen:
- Een klein houten kikkertje, dat wanneer je met een stokje over zijn rug heen en weer gaat een kwaakgeluid maakt. Na de stamceltransplantatie in 2007 en de daaropvolgende goede uitslag van de MRI-scan zijn we meteen met zijn vieren naar Gran Canaria gevlogen. Aan het einde van de vakantie mochten Fredrieke en Mathijs allebei een souveniertje uit kiezen. Fredrieke koos een grote djembétrommel en Mathijs dit kleine kikkertje. Nadat we de winkel uitstapten zei hij meteen: “zo mam, en nu moet jij nog wat uitzoeken hoor!” Ik zie ons nog door de winkelstraat lopen.
- Alle legodingetjes: Mathijs hield van lego en heeft tijdens zijn ziekteperiode heel veel lego gekregen. Vooral veel autootjes. Mathijs was er één van: de lego volgens voorbeeld bouwen en het dan voor de sier in de kast zetten. In de ziekteperiode kwamen opa en oma vaak oppassen en oma stofte dan ook wel eens de kamer van Mathijs. Heel lief natuurlijk. Maar o wee, als Mathijs na thuiskomst merkte dat er weer een autootje gehavend was door oma’s schoonmaakperikelen… Hij had dan ook tegen mij gezegd: ”wel lief van oma, maar ze hoeft mijn kamer niet meer te poetsen hoor.” Ik heb tijdens de schoonmaak van afgelopen week ieder autootje heel voorzichtig door het sop gehaald…
- Knuffels: bij de geboorte van Mathijs hebben we natuurlijk mooie knuffels gekregen en later zijn daar nog de nodige bij gekomen. Een paar zijn er speciaal. Bv. een grote aap: op een gegeven moment lag Mathijs aan het voeteneinde van zijn ledikantje te slapen en lag de aap op de plaats waar Mathijs hoorde te liggen. Een kikker van de Opkikkerdag. Een aapje, wat we gekocht hebben tijdens jouw laatste schoolreisje. Een walrus, gekregen van de familie Krouwel een dag voordat je ons voor altijd ging verlaten…….
- Het spelletje vier op een rij, wat wij samen tot op het laatst hebben gespeeld.
- Jouw kleren in de kast: vooral sportieve kleding vond je mooi en vond je lekker zitten. De Barcelona-, Ajax- en Buitenboystenues: ze hangen nog allemaal in jouw kast.
- Een exemplaar van Voetbal International 2007/2008 met daarin allemaal losse blaadjes met jouw voorstellen en ideeën voor opstellingen voor wat betreft het Nederlands elftal. Helaas je hebt het WK in 2008 niet meer mogen meemaken.
- Jouw bed, waar nog steeds het Ajax-dekbedovertrek op ligt waaronder je opgebaard hebt gelegen. Ik heb het nog steeds niet gewassen. Ook vond ik jouw wekkertje nog, een klein digitaal klokje wat niet tikte (daar kon je niet tegen) en goed onder jouw kussen paste. Het bed, waar we je ’s avonds een nachtzoen in gaven. Je deed dan graag een wedstrijd om een zo lang mogelijke zoen te geven met de armpjes van jou om mijn nek….
Het zijn maar enkele voorbeelden van herinneringen die je koestert. Het schoonmaken van Mathijs zijn kamer ging met een lach en een traan, wat zo mooi verwoord is in de volgende tekst:
“Achter de tranen van verdriet schuilt de glimlach van de herinnering”
(Gran Canaria, mei 2007)
In de maand december heb ik ook de vrienden van Mathijs gezien en gesproken. Sybren, jouw neef was jarig. Alweer 19 jaar geworden. Sjoerd, de achterbuurjongen was ook jarig. Hij is 17 geworden. Met hem kon je altijd zo lekker kwajongensstreken uithalen (pijltjes schieten, etc.). Nasser, jouw Marokkaanse vriend. Hij vraagt mij altijd hoe het gaat. Hij is eens een weekendje samen met ons mee geweest naar de camping in Markelo. Hij vond dit zo geweldig, maar ook zo indrukwekkend, dat hij maandagochtend niet op school verscheen. “Ik viel thuis zelfs op de wc nog in slaap” had hij tegen Mathijs gezegd. Mathijs lag in een deuk toen hij dat hoorde. De dakloze bij de Albert Heijn. Aan deze meneer gaf Mathijs vaak zijn euro die hij af en toe kreeg als troost voor alle medische ellende. Deze meneer vraagt ook altijd nog hoe het met ons is. Hij vertelde vol trots dat hij met kerst was uitgenodigd bij mensen thuis. Mathijs zou dit heel erg fijn voor hem gevonden hebben. Mathijs wilde hem namelijk ook al uitnodigen voor zijn verjaardag toen hij 10 werd. Hebben we toen maar niet gedaan…
(opa houdt wensballon vast zodat die zich vult met warme lucht, eerste kersdag jl)
De feestdagen, ze zijn weer voorbij. Fijn om dit met familie te vieren voor wie de lege plek er ook is. Mooi om soms herinneringen op te halen. Bij mijn zus werd er speciaal bij de foto va Mathijs een regenboogkaars gebrand en bij mijn schoonzus hebben we een wensballon (foto), waar we eerst wat op hebben geschreven, opgelaten.
Gisteren ruim 400 oliebollen met papa, opa, oma en Fredrieke gebakken, waarvan de opbrengst voor het Mathijs Douwe Team/ Alpe d’HuZes is. Een hele klus, maar wel gezellig. Jouw poster hing op de garagedeur en voor de mensen die de oliebollen kwamen halen was er ook nog wat te happen. Wat zou jij dit geweldig gevonden hebben. ’s Avonds nog een vuurwerkje van jou afgestoken. Einde van 2011, begin van 2012.
N, F en ik wensen iedereen toe dat 2012 een jaar mag worden waar je later vooral veel mooie herinneringen aan mag hebben.
De mama van Mathijs
