Waarmee we natuurlijk het AMC bedoelen. Van de afgelopen 45 dagen zijn we 31 dagen in het AMC geweest. Soms dag en nacht, soms - zoals vorige week - elke dag steeds 's ochtends. Ook vandaag weer. Vanochtend is Mathijs gewoon naar school geweest, maar vanmiddag was hij toch vrij moe. Dus heeft L. hem thuis gehouden. In de loop van de middag begon de koorts op te lopen richting de 39. Telefonisch contact met het AMC leverde het inmiddels bekende antwoord op: meteen komen. En zo lag Mathijs om 18.15 uur weer in een ziekenhuisbed. De artsen schreven meteen een anti-bioticakuur voor. Als die kuur eenmaal start weten we het wel: minimaal vijf nachten in het AMC blijven. De kuur moest eerst in de ziekenhuisapotheek worden besteld. Dat duurde ruim een uur en in die tijd begon de koorts te dalen naar 37,6. We zijn nog even de discussie met de arts aangegaan of we het toch niet nog even een paar uur konden aanzien welke richting het uit zou gaan. Maar ze was 'onverbiddelijk': "stel dat er wél een bacterie of virus aanwezig is. Dat risico durven wij niet te nemen". Tsja, dat is voor L en mij altijd lastig. De artsen weten niet of zij gelijk hebben en er echt iets aan de hand is. Wij weten het evenmin. Wat moet je dan? Dus de anti-bioticakuur is gestart.
Mathijs is erg boos. Eigenlijk al eind vorige week, toen hij zo'n last kreeg van de bultjes in zijn mond. Dat boos-zijn uit zich in dat hij eigenlijk niet meer praat. Met niemand niet. "Ja" of "nee" krijg je er nog net uit als het heel erg nodig is.
