Vorige week zaterdag (30 juni ) is er een nieuwe MRI gemaakt. Voor vandaag (vrijdag) hadden we een afspraak met Mathijs zijn oncoloog. Maar woensdagmiddag ging de telefoon al. Of we direct voor een gesprek naar het AMC konden komen. Anderhalf uur na het telefoontje was het helder: de laatste MRI laat in vergelijking met de MRI van eind mei op een nieuwe plaats op het hersenvlies ‘activiteit’ zien (zoals de artsen dat noemen). De kanker breidt zich langzaam uit. Daar is niets meer aan te doen. Het enige wat de artsen bieden is een ‘remmer’, een middel dat de uitbreiding vertraagt. Daar wordt komende week mee gestart. Het middel (de remmer) is een pil die Mathijs vijf dagen achter elkaar in moet nemen. Aansluitend drie weken niets. Geen ziekenhuisopname's, en de bijwerkingen zijn over het algemeen gering. Hoe lang het middel remt is moeilijk te zeggen. Dat verschilt per mens.
WAT NU?
Voor Mathijs is belangrijk dat het leven doorgaat. Aan Mathijs is niets te zien, hij heeft nergens last van. Dit betekent dat hij 'dankzij' de remmer half augustus gewoon zijn nieuwe klas binnen zal lopen, in zijn nieuwe tenue in het doel bij SC Buitenboys zal staan en nog steeds veel te veel zijn zusje zal plagen. Dat moet ook gewoon doorgaan en het is dus zaak dat iedereen hem normaal, als een negen jaar oud jongetje, blijft behandelen/tegemoet blijft treden.
