0,27 stamcellen erbij. Dat is te weinig. De artsen hebben besloten de oogsting nu te stoppen. Wat betekende dat 'de lieslijn' er meteen uit is gehaald. Mathijs zag daar erg tegenop, vooral omdat alles zo vast zat met pleisters. We hebben hem deze weken nog niet eerder zo zien huilen. Wat vreemd blijft (behalve voor een kind): hij krijgt de meest vreselijke chemo's, narcoses, prikken, vieze drankjes. Maar het grootste verdriet is het verwijderen van een paar rotpleisters. Inmiddels (19.00 uur) is alles achter de rug en zijn we in afwachting van Ajax - FC Kopenhagen.
Morgen naar huis. Volgende week dinsdag begint de eerste van de drie/vier 'grote chemokuren'. In de weken direct daarna zal dan opnieuw een stamceloogsting plaats vinden. Dit betekent weer een nieuwe operatie om een lieslijn aan te brengen. Weer het toedienen van extra injecties. Weer een oogsting. Dus weer extra dagen in het ziekenhuis. De exacte planning hiervoor moeten ze nog maken.
Ondertussen verliest Mathijs nu toch echt snel zijn haar. Waarschijnlijk is hij voor het weekend kaal.
