Vorige week dinsdag is er een nieuwe MRI van Mathijs zijn hoofd en rug gemaakt. Vandaag de uitslag van de oncoloog gehoord: "er is een positieve verandering op de foto's. In de hersenen is helemaal niets meer te zien, langs de ruggengraat is de 'aankleuring' minder geworden (kleurverandering op MRI-foto's geeft aantallen kankercellen aan)”. Hè, hè , daar doen we het allemaal voor!
Een - in verhouding tot het voorgaande - kleine tegenvaller was dat de bloedwaarden van Mathijs vanochtend nog niet voldoende waren, zo bleek in het AMC. Geen stamceloogsting dus, om 10.00 uur konden we terug naar huis. Morgen om 8.30 uur moeten we ons weer in het AMC melden en dan volgt dezelfde procedure (dus eerst weer via bloed bepalen of operatie voor aanleggen lieslijn wel zin heeft). Dat viel L + mij wel wat tegen, we hadden verwacht dat Mathijs er – een week na de chemokuur – beter voor zou staan. Meestal klautert hij snel uit het dal (de aplasie) maar dat is nu niet het geval. Vast staat ook dat als hij morgen (of overmorgen) wordt opgenomen hij ook een bloedtransfusie krijgt. In die zin dat ze er – zoals de verpleging dat noemt – “een zakje bij aan hangen” zodat hij wat meer rode bloedlichaampjes binnen krijgt. Aan Mathijs is – behalve dat hij kaal is – nog steeds niets merkbaar. Tot verbazing van verpleging en artsen groeit hij alleen maar in gewicht, nu bijna 23 kilo. Dat is hij sinds de operatie twee jaar terug niet meer geweest. Hij heeft energie voor 10, speelt, fietst, stoeit en is superopgewekt en vrolijk. Raar spul, die chemo's.
