Alpe d'HuZes/Mathijs Douwe Team

Ter nagedachtenis aan Mathijs, 18 mei 2008 op tien-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een hersentumor.





dinsdag, maart 27, 2007

Conto kanker

Inmiddels wordt alles weer wat normaler. Dat is uiteraard erg prettig. We zien echter wel wat veranderingen bij Mathijs. Grote vraag natuurlijk: komt dat door de recente chemo's? Of is het een gevolg van de bestraling eind 2005? Beide kan, in alle mediche literatuur wordt erop gewezen dat deze behandelingen hele vervelende bijverschijnselen kunnen hebben.

In de eerste plaats blijft Mathijs zijn stabiliteit slecht. Zelf fietsen is nog niet verantwoord, hij kan zo (onhandig) omvallen. In de medische literatuur is dit bijverschijnsel bekend en deze kunnen we 'zonder aarzeling' op conto kanker schrijven.

In de tweede plaats zien we dat Mathijs trager is geworden. Soms gewoon langzaam, zeker als hij moe is. We moeten 'm dan echt aansporen. Het is ook merkbaar in zijn spreektempo. Ook deze: zonder enige aarzeling conto kanker.

In de derde plaats: sinds de laatste behandeling is Mathijs ongeremder/brutaler. Deze gedragsverandering is lastiger te duiden. Een vriendin gaf recent aan - en kan best gelijk hebben - dat kinderen op deze leeftijd (9) allemaal meer uitproberen. Ook in de klas heeft de juf hem af en toe even aan moeten pakken. Misschien is het niet de leeftijd, ook niet de kanker maar een gevolg van het feit dat Mathijs afgelopen maanden (jaren) echt vertroeteld is. Iedereen - wij ook - rende voor hem. Dat zijn we aan het afbouwen en dat is natuurlijk even wennen. Lastig.

In de vierde plaats (de positieve kant van 3): Mathijs is vrolijker/losser geworden. Hij komt nu vaak - en dat is pas sinds enkele weken - echt zingend het bed uit. Zo kennen we Mathijs helemaal niet. Hij is/was eerder bedachtzaam, kat uit de boom kijkend.

Allemaal lastig om goed in te schatten. En soms ook om mee om te gaan. Gelukkig houdt ook zijn juf Mathijs goed in de gaten. Wij zijn erg bang dat zijn leerprestaties achteruit gaan. Uit alle onderzoeken blijkt dat heel veel kinderen die een dergelijke behandeling hebben ondergaan leerproblemen krijgen. Veel van deze kinderen moeten uiteindelijk naar het speciaal onderwijs. Ook hier zijn we dus erg gespitst op.